تبیین شاخص‌های سنجش پایداری اقتصادی سامان‌های عرفی در مراتع ییلاقی: مطالعه موردی مراتع ییلاقی سهند، شهرستان مراغه

امروزه، پایداری اقتصادی عاملی حیاتی در ماندگاری جمعیت روستایی و عشایری شناخته می‌شود. پژوهش حاضر در سال 1393 انجام شده و به تدوین و اعتبارسنجی شاخص‌های ارزیابی پایداری اقتصادی در سامان‌های عرفی مراتع ییلاقی سهند پرداخته‌ است. ابتدا 59 شاخص ارزیابی پایداری اقتصادی تدوین و از طریق پرسشنامه در معرض قضاوت متخصصان دانشگاهی، کارشناسان امور اجرایی و نخبگان محلی قرار گرفت. برای اعتبارسنجی و دستیابی به اجماع نظر، علاوه بر آماره‌های توصیفی، از آزمون کروسکال والیس استفاده شد و در نهایت، شاخص‌هایی با مد، میانه و میانگین امتیاز بیشتر از سه، انحراف معیار کمتر از یک و ضریب تغییرات کمتر از 3/0، به‌شرط اجماع نظر متخصصان، کارشناسان و نخبگان محلی، انتخاب شدند. در پژوهش حاضر، تعداد سی شاخص مورد تایید کارشناسان امور اجرایی، متخصصان و نخبگان محلی در قالب هشت مولفه معرفی شده است، که برنامه ریزان و مدیران منابع طبیعی به ویژه مراتع می‌توانند از آنها در ارزیابی و سنجش پایداری اقتصادی سامانه‌های عرفی مراتع ییلاقی بهره گیرند.