واکاوی میزان نیاز به سیاست‌های کشاورزی پایدار: مطالعه موردی دیدگاه‌ متخصصان و کارشناسان استان همدان

هدف کلی پژوهش حاضر تحلیل میزان نیاز به سیاست‌های کشاورزی پایدار و نیز استخراج و ارایه اولویت های این گونه سیاست‌ها در استان همدان است. جامعه آماری تحقیق شامل همه دانشگاهیان، محققان و کارشناسان ستادی شاغل در سازمان های مرتبط با توسعه کشاورزی استان بوده، داده‌های مورد نیاز با استفاده از ابزار پرسشنامه و به صورت تمام‌شماری گردآوری می شود. بر اساس نتایج تحلیل توصیفی، در بعد اقتصادی، «اتخاذ تدابیر جدی به-منظور بهبود بهره‌وری عوامل تولید» با ضریب تغییرات 174/0، در بعد زیست‌محیطی، «مدیریت جامع و یکپارچه مواد مغذی خاک و منابع پایه تولید شامل آب، خاک، مرتع و جنگل» با ضریب تغییرات 152/0، و در بعد اجتماعی نیز «گسترش و جهت‌دهی فعالیت های ترویجی برای ارتقای دانش و آگاهی کشاورزان درباره عملیات کشاورزی پایدار» سیاست های دارای اولویت اول به شمار می روند. همچنین، بر اساس نتایج بخش استنباطی و آزمون کروسکال والیس، نظرات اکثریت پاسخ گویان در قالب گزینه‌های سیاستی به یکدیگر نزدیک بوده که انحراف معیار پایین مربوط به هر سیاست و نتایج آزمون توافق‌سنجی مبین آن است. با توجه به نتایج تحلیل عاملی، نیاز به سیاست‌هایی با 4/60 درصد تبیین می شود که مولفه‌های آن مشتمل بر چهار عامل سیاست‌های زیست‌محیطی، اجتماعی- نهادی، تولیدی- اقتصادی، و حمایتی- پشتیبانی باشند.