نقش دانش بومی در حفاظت از منابع آب و خاک از دید روستاییان: مطالعه موردی بخش خورش‌رستم، شهرستان خلخال

دانش بومی دانش یک جامعه بومی طی نسل ها زندگی در محیطی خاص است که آن را قادر می‌سازد تا به معیشت پایدار در محیط خود دست یابد. مقاله حاضر، با روش تحقیق اکتشافی، توصیفی و تحلیلی و نیز به شیوه پیمایشی، به مطالعه نقش دانش بومی در حفاظت منابع آب و خاک در نواحی روستایی بخش خورش‌رستم از توابع شهرستان خلخال می‌پردازد. گرد‌آوری اطلاعات به روش های کتابخانه‌ای و میدانی (مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه) صورت می‌گیرد و برای سنجش، از آزمون آماری کای اسکویر استفاده می‌شود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که از لحاظ دانش بومی، منطقه مورد مطالعه در بخش آب و خاک غنی است و روستاییان بسیاری از شیوه‌های بومی حفاظت از آب و خاک را شناسایی و استفاده می کنند؛ همچنین، این شیوه-ها بر مدیریت بهینه آب و حفاظت از خاک اثربخش است.