ارزیابی میزان پایداری گردشگری روستایی: مطالعه موردی دهستان هوره، استان چهارمحال و بختیاری

هدف تحقیق حاضر ارزیابی پایداری گردشگری روستاهای دهستان هوره در استان چهارمحال و بختیاری بود. اطلاعات تحقیق به دو روش اسنادی و میدانی جمع‏آوری شد. جامعه آماری تحقیق شامل 3267 خانوار و گردشگران روستاها بود که از آن میان، 344 سرپرست خانوار و 170 گردشگر به عنوان نمونه تحقیق تعیین شدند. نتایج نشان‏دهنده پایداری پایین ابعاد زیست‏محیطی، اقتصادی و اجتماعی روستاها بود؛ و در این زمینه، کمترین میزان پایداری از دید پاسخ‏گویان به شاخص‏های آلودگی (با میانگین 0.205)، امنیت (با میانگین 0.305) و منابع سرزمین (با میانگین 0.316) مربوط می‏شد و بهترین وضعیت شاخص‏ها نیز مربوط به افزایش آگاهی (با میانگین 0.497)، جلوگیری از مهاجرت (با میانگین 0.415) و عدالت و رفاه اقتصادی (با میانگین 0.410) برآورد شد. بر این اساس، برنامه‏ریزی برای توسعه پایدار گردشگری از الزامات اساسی برای بهبود شرایط زیست و فعالیت در محدوده مورد مطالعه به‏شمار می‏رود.