تاثیر اسانس مرزه خوزستانی بر pH پس از کشتار و پتانسیل آنتی اکسیداتیو عضله سینه مرغ گوشتی تحت تنش گرمایی

زمینه مطالعه: تامین منابع آنتی اکسیدانی از طریق خوراک یا آب برای مرغ گوشتی ضمن کاهش اثرات زیانبار رادیکالهای آزاد در بدن پرنده متاثر از تنش گرمایی، به افزایش پتانسیل آنتی اکسیداتیو و پایداری لیپیدها در بافتهای مختلف کمک میکند. هدف: این مطالعه به منظور بررسی تاثیر اسانس مرزه خوزستانی (satureja khuzistanica) بر تغییرات پس از کشتار ph و پتانسیل آنتی اکسیداتیو عضله سینه در مرغ گوشتی اجرا شد. روش کار: تعداد 720 قطعه جوجه یکروزه سویه آرین تهیه و اثر شش تیمار آزمایش شامل سطوح mg/l0، 200، 300، 400 و 500 اسانس مرزه خوزستانی و mg/l500 پلی سوربات-80 در آب آشامیدنی، در 6 تکرار (شامل 20 پرنده)، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی، طی 42 روز بررسی شد. فعالیت آنزیم کاتالاز (با استفاده از روش کینتیکی)، گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز (با استفاده از کیتهای راندوکس) بوسیله اسپکتروفتومتر اندازه گیری شد. میزان پراکسیداسیون لیپید با سنجش میزان مواد واکنش دهنده با تیوباربیتوریک اسید (tbars) به روش شیمیایی در عضله سینه انجام گرفت. نتایج: وزن سینه، ph اولیه و نهایی عضله سینه مرغ در سن 42 روزگی، تحت تاثیر افزودن اسانس مرزه به آب آشامیدنی قرار نگرفت (05/0 > p). سطوح بالاتر از mg/l200 اسانس مرزه، میزان tbars موجود در عضله سینه را به طور معنیداری کاهش داد (05/0 < p). فعالیت آنزیم کاتالاز در عضله سینه پرندگان دریافت کننده آب حاوی اسانس، بالاتر از گروههای شاهد بود. فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در عضله سینه مرغهای دریافت کننده سطوح mg/l400 و 500 اسانس مرزه به طور معنیداری بالاتر از مرغهای دریافت کننده آب فاقد اسانس بود (05/0 < p). افزودن اسانس مرزه به آب تا سطح mg/l400 باعث افزایش میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز عضله سینه گردید (05/0 < p). نتیجه گیری نهایی: افزودن اسانس مرزه خوزستانی به آب آشامیدنی مرغ گوشتی تحت تنش گرمایی، با افزایش فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان و کاهش پراکسیداسیون لیپید، موجب افزایش پتانسیل آنتی اکسیداتیو عضله سینه مرغ میشود.