مطالعه و تعیین دز مطلوب غیرفعال سازی ویبریو پاراهمولیتیکوس در شرایط کشت تازه و لیوفیلیزه با استفاده از پرتو گاما

زمینه مطالعه:ویبریو پاراهمولیتیکوس یکی از عوامل مولد بروز بیماری ویبریوزیس در مزارع تکثیر و پرورش ماهیان و میگوها میباشدکه در صورت بروز شرایط مساعد موجب تلفات قابل توجه مینماید. هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر پرتو گاما بر غیرفعال سازی ویبریو پاراهمولیتیکوس در شرایط کشت تازه و لیوفیلیزه میباشد. روشکار: ویالهای حاوی ml 5/0 سوسپانسیون باکتری با رقت 1010*5/1 عدد سلول باکتری در میلی لیتر در حالت کشت تازه با دزهای kgy 1، 5/1، 2، 5/2، 3 و 4 و ویالهای باکتری لیوفیلیزه با دزهای kgy 2، 4، 7 و 8 پرتودهی گردیدند. سپس رفتار رشد باکتریهای پرتودیده مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که حداقل دز مطلوب برای غیرفعال سازی این باکتری به صورت کشت تازه و در حالت لیوفیلیزه با پرتو گاما به ترتیب kgy 4 و 10 برآورد شد. نتیجهگیرینهایی:نتیجه این مطالعه نشان میدهد که غیر فعال سازی ویبریو پاراهمولیتیکوس در شرایط کشت تازه با میزان کمتر از نصف دز مورد نیاز برای غیر فعال سازی یان با پرتوگاما مورد نیاز میباشد.