مقایسه اثر آستاگزانتین و جلبک دونالیلا سالینا ‌(Dunaliella Salina ) بر میزان کاروتنویید پوست، پراکسیداسیون لیپید‌ها و رنگ ماهی سورم (Heros Serverus)

زمینـه مطالعه: محققین از دیرباز به دنبال جایگزین‌های مناسبی برای رنگ دانه‌های صناعی مانند آستاگزانتین بوده‌اند. هدف: لذا در این تحقیق اثر تجویز خوراکی آستاگزانتین و جلبک دونالیلا سالینا بر میزان بتاکاروتن پوست، رنگ پوست و باله‌ها و میزان پراکسیداسیون لیپید‌های عضله ماهی سورم (h.serverus)‌ مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: به این منظور تعداد 135 قطعه ماهی با وزن ( g 5/0± 27) به 3 تیمار در 3 تکرار تقسیم شدند: تیمار اول با غذای معمولی (‌1)g و دو تیمار دیگر به ترتیب با mg/kg 200 جلبک دونالیلا ‌)2(g و mg/kg200 آستاگزانتین ‌)3(g تغذیه شدند. بعد از 6 هفته تغذیه از ماهی‌های هر تیمار عکس دیجیتال، نمونه پوست و عضله تهیه گردید. میزان بتاکاروتن پوست و (مالون‌ ‌دی‌ ‌آلدیید) mda عضله و نیز شاخص‌های رنگ hue, b*,a*,l*( و ‌)chroma بین تیمارها مقایسه گردیدند. نتایج: میزان بتاکاروتن در تیمار‌های ‌3gو ‌2g نسبت به ‌1g افزایش معنی‌داری را نشان داد (05/0.)p < میزان پراکسیداسیون لیپیدی در تیمار ‌2g و ‌3g کاهش معنی‌داری نسبت به تمیار شاهد نشان داد ‌(05/0)p < ‌. در ناحیه‌ تنه اگرچه بعضی از شاخص‌های رنگ بهبود یافت ولی تفاوت معنی‌داری در بین تیمار‌ها مشاهده نشد ‌(05/0.)p > در ناحیه‌ باله‌ها شاخص‌های a*‌ و hue در تیمار‌های ‌2g و ‌3g به ترتیب افزایش و کاهش معنی‌داری نسبت به تیمار ‌1g داشتند ‌(05/0.)p < شاخص b*‌ در تیمار‌های ‌2g و ‌3g کاهش معنی داری نسبت به تیمار ‌1g را نشان داد ‌(05/0.)p < شاخص chroma در تیمار ‌3g افزایش معنی‌داری نسبت به دو تیمار دیگر نشان داد ‌(05/0.)p < شاخص l*‌ در بین تیمار‌ها تفاوت معنی‌داری را نشان نداد (05/0)p > ‌. نتیجه‌گیری‌نهایی: طبق نتایج اگر‌چه تاثیر آستاگزانتین بر میزان بتاکاروتن و رنگ پوست بیشتر از جلبک دونالیلا می‌باشد‌، ولی با توجه به قیمت مناسب‌تر، در دسترس بودن و امکان تولید وسیع، از این جلبک می‌توان به عنوان یک جایگزین مناسب برای آستاگزانتین استفاده نمود.