اثرات عصاره آبی گلرنگ بر دستگاه تناسلی موش ماده

زمینه مطالعه: گلرنگ از جمله داروهای گیاهی است که بسیاری از پژوهش‌ها بر استفاده از آن برای برطرف کردن مشکلات قاعدگی و بیماریهای دستگاه گردش خون تکیه دارند. گل‌های این گیاه از دیرباز بعنوان داروی محرک جنسی استفاده شده است. شواهدی نیز مبنی بر کاربرد آن در درمان نـاتوانی‌های جنسی و نازایی وجود دارد. ‌هدف: با توجه به اثرات این گیاه روی ناباروری این مطالعه طراحی تا نقش عصاره آبی گلرنگ بر ساختار هیستومورفومتری دستگاه تناسلی موش ماده مورد بررسی قرار گیرد. روش کار: 30 عدد موش ماده از نژاد ‌(balb/c)‌ به صورت تصادفی در 3 گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه اول عصاره گلرنگ به مدت 45 روز متوالی با دوز mg/kg 40 به صورت دهانی (گاواژ) خورانده شد. در گروه دوم عصاره گلرنگ با دوز mg/kg 80 به مدت 45 روز به صورت دهانی خورانده شد. موش‌های گروه سوم (گروه شاهد) به همان مقدار، زمان و روش گروه‌های تجربی، آب دریافت کردند. نتایج حاصل از مطالعه با برنامه‌ های آماری anova و tukeys test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج:‌ ‌نتایج نشان داد که استفاده طولانی مدت از عصاره‌ی گلرنگ، به طور معنی‌داری سبب افزایش وزن تخمدان‌ها در گروه‌های تجربی (گروه اول: 04/0±8/0، گروه دوم: 07/0±1/1) نسبت به گروه شاهد (06/0±4/0) می‌شود. مطالعات هیستومورفومتری نشان داد که عصاره گلرنگ به طور معنی‌داری سبب افـزایـش تعـداد و قـطر فولیکول‌های ثانویه (گروه اول: 57/±3 و 66/0±9، گروه دوم: 25/±25/3 و 3/0±08/9)، بالغ (گروه اول: 17/±1/1 و 54./±66/7، گروه دوم: 13/±2/1 و 75/0±8) و جسم زرد (گروه اول: 75/±75/4 و 29/0±27/5، گروه دوم: 47/±75/4 و31/0±4/5) و کاهش تعداد فولیکول‌های تحلیل یافته (گروه اول: 28/±5/2، گروه دوم: 62/±25/2) می شود. قطر لایه گرانولوزا (گروه اول: 3/0± 58/4، گروه دوم: 3/0± 25/3) و کومولوس اووفروس (گروه اول: 18/0±5/2، گروه دوم: 15/0±58/2) نیز در گروه‌های مورد مطالعه در مقایسه با گروه شاهد (33/0± 66/4 و 15/0±87/1) بـه طـور معنـی‌داری تغییـر یـافـت. عصـاره‌ی گلـرنـگ تـاثیـر قـابـل تـوجهـی بـر سـاختـار هیستومورفومتری رحم نداشت. نتیجه‌گیری‌نهایی: می‌توان نتیجه گرفت که عصاره آبی گلرنگ بیشتر بر تخمدان ها در مقایسه با رحم موثر بوده و ممکن است اثرات مثبتی بر باروری در موش‌های ماده داشته باشد.