چگونگی ارتباط متقابل بین ویتامین A و عنصر روی در پلاسما و کبد گاو

زمینه مطالعه: ‌کمبود ویتامین a و روی اختلالات متنوعی را ایجاد می‌کنند. روی ابعاد متعددی از متابولیسم ویتامین a از جمله جا به جایی آن از کبد به سایر بافت‌ها را مواجه با مشکل می‌کند. هدف:‌ ‌بررسی وضعیت ویتامین a و روی و ارزیابی ارتباط متقابل بین آنها. روش کار:‌ ‌غلظت ویتامین a و روی در پلاسمای خون و کبد گاوهای نر زیر 5/1 سال (114 تا130 راcس) سنجش و چگونگی ارتباط بین آنها در اطراف ارومیه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج:‌ در 6/15%، 4/25%، 4/5% و 8/3% از موارد به ترتیب مقادیر ویتامین a و روی پلاسما و کبد کمتر از کمینه توصیه شده بود. در 8/24% از موارد، میزان ویتامین a در کبد بیش از بیشینه محدوده مورد انتظار بود. میانگین (خطای معیار) غلظت ویتامین a و روی به ترتیب g/dlµ(5/4) 7/59 و ‌ g/dlµ(7/4) 1/99 در پلاسما و g/g wwµ(2/6) 3/161 و‌ ww g/gµ(7/4) 2/103 در کبد بود. در دام‌های با مقادیر پایین‌تر روی در پلاسما، غلظت ویتامین a پلاسما و روی کبد به شکل معنی‌داری (0005/0‌)p < کمتر از آن در مقایسه با دام‌های با دامنه مطلوب روی بود. در دام‌های با غلظت روی کمتر از محدوده مطلوب، ارتباط معنی‌دار مستقیمی (481/0=‌r، 01/0)p < ‌ بین روی پلاسما و کبد مشاهده شد. در دام‌های با وضعیت طبیعی روی، غلظت این عنصر ارتباط مثبت معنی‌داری با ویتامین a پلاسما (466/0=‌r، 01/0)p < ‌ و ویتامین ‌ a(411/0=r، 01/0)p < ‌ و روی کبد (372/0=‌r، 01/0)p < ‌ نشان داد. نتیجه‌گیری نهایی:‌ ‌کمبود ویتامین a و روی نسبتاً شایع بوده و بروز اختلالات تحت‌بالینی و بالینی حاصل از کمبود و کاملاً محتمل است. به علاوه، روی اثر چشمگیری بر وضعیت ویتامین a در پلاسما و کبد داشته و کمبود روی با مختل کردن فراخوانی ویتامین a از کبد به کاهش عیار پلاسمایی ویتامین a دامن می‌زند.