تغییرات آنزیم‌های دخیل در دفاع آنتی اکسیدانی طی مراحل اول زندگی ماهیان قزل آلای رنگین‌کمان پرورش یافته در تراکم‌های مختلف

زمینه مطالعه:‌ ‌تراکم دخیره سازی به عنوان یک فاکتور استرس بیولوژیکی در آبزی پروری شناخته شده است و می‌تواند ترکیبات ژنتیکی، بعضی فاکتورهای استرس، فعالیت‌های آنزیمی و مصرف اکسیژن را تحت تاثیر قرار دهد. هدف:‌در این مطالعه تغییرات آنزیم‌های آنتی اکسیدانی، سوپر اکسید دسموتاز sod(‌)، کاتالاز‌(cat)‌ و گلوتاتیون پراکسیداز ‌(gpx)‌ در تخم و لارو قزل آلای رنگین کمان oncorhynchus mykiss ‌طی نگهداری در تراکم‌های ذخیره سازی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: سه گروه از تخم‌ها در تراف‌ها (ابعادcm 10×5/9×16، حجم l10) با تراکم 400 تخم در لیتر (گروه 1 به عنوان تراکم متداول)، 200 تخم در لیتر (گروه 2 به عنوان تراکم پایین) و 600 تخم در لیتر (گروه 3 به عنوان تراکم بالا) و در سه تکرار پرورش داده شدند. تخم‌ها در تراف‌های آب شیرین جریان دار با دمای oc8/10 نگه داری گردیدند. نمونه برداری در روز لقاح (1)، تسهیم (3)، ارگان زایی (8)، چشم زدگی (16)، تخم گشایی (31) و شروع تغذیه فعال (48) صورت گرفت. نتایج:‌ ‌افزایش معنی داری در فـعـالـیـت آنـزیم‌هـای sod و gpx از چـشم زدگـی تـا تـخم گـشـایـی دیـده شد. (001/0‌p < ‌)‌ فعالیت این آنزیم‌ها تا شروع تغذیه فعال کاهش یافتند(001/0‌p < ‌)، در ضمن این فعالیت در مقایسه با لقاح، بیشتر بود. تغییرات مشابهی در فعالیت sod و gpx در تراکم‌های پایین و بالا(گروه 2 و 3) مشاهده گردید. فعالیت cat تا ارگان‌زایی در مقایسه با لقاح، افزایش یافت و پس از آن، کاهش معنی‌داری را تا شروع تغذیه فعال در مقایسه با لقاح نشان داد (001/0‌p < ‌.) الگوی تغییرات فعالیت cat در تراکم بالا مشابه با تراکم متداول بود اما گروه با تراکم پایین تا زمان چشم زدگی بیشترین بود. فعالیت آنزیم‌های cat، sod و gpx در روزهای نمونه برداری در میان گروه‌های مختلف، اختلاف معنی‌داری نشان ندادند (05/0‌p > ‌.)‌ ‌نتیجه گیری نهایی:‌ ‌نتایج به دست آمده نشان داد که تراکم‌های مورد استفاده در این مطالعه اثری بر تکامل سیستم دفاع آنتی اکسیدانی در مراحل اولیه زندگی قزل‌آلای رنگین کمان ندارند.