اثر طول دوره نوری بر میزان تفریخ تخم تاسماهی ایرانی‌ وحشی (Acipenser persicus)

زمینه مطالعه: تاسماهی ایرانی، تاسماهی بومی سواحل جنوبی دریای خزر است که به دلیل مشکلات مراحل اولیه زندگی (جنینی و لاروی)، بشدت در حال کاهش می‌باشد. هدف: هدف از این مطالعه دستیابی به بهینه شرایط دوره نوری در تفریخ تخم تاسماهی ایرانی وحشی بود. روش کار: در این بررسی از یک جفت مولد ماده با وزن 38 کیلوگرم و طول کل 178 سانتیمتر و نر با وزن 15 کیلوگرم و طول کل 145 سانتیمتر تاسماهی ایرانی acipenser persicus وحشی استفاده شد. پس از لقاح 3 کیلوگرم از تخمک‌ها، تخم های لقاح یافته به 12 جعبه انکوباتور یوشنکو با 3 تیمار و 3 تکرار معرفی گردید. آنالیز آماری داده ها از طریق ‌ یکطرفه و تست توکی انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین تیمارهای چهارگانه در میزان تفریخ وجود نـداشت ‌‌(05/0)p < ، اما درصد تفریخ در تیمار 3 (53/7‌±‌/48 درصد) بیش از سایر تیمارها بود. همچنین میانگین وزن لاروهای تولید شده در تیمار 3 (‌/4‌±‌14/101 گرم) نسبت به لارو سایر تیمارها بیشتر و دارای اختلاف معنی دار با تیمارهای 1 و تیمار 2 در سطح 5 درصد خطا (05/0‌)p < بود. تعداد لارو در گرم تیمار 3 (48 عدد در گرم) نسبت به سایر تیمارها کمتر اما فاقد اختلاف معنی‌دار بود ‌(05/0.(p < نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج می توان گفت که تاسماهی ایرانی در مرحله انکوباسیون با شرایط تاریکی مطلق سازگاری بیشتری دارد. بنابراین برای دستیابی به لاروهای با کیفیت و کمیت بیشتر، ایجاد شرایط تاریکی در دوره انکوباسیون ضروری است.‌