تاثیر توازن الکترولیت‌ها و پروتیین‌های جیره غذایی‌بر عملکرد تولید و خصوصیات لاشه جوجه‌‌های‌گوشتی تحت تنش گرمایی

زمینه مطالعه:‌ ‌تغییر سطوح پروتیین و تعادل الکترولیت جیره می‌تواند در بهبود عملکرد جوجه‌های تحت تنش گرمایی مفید واقع شود. هدف:‌ ‌این مطالعه به‌منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پروتیین و توازن الکترولیت در جیره‌‌جوجه‌‌های‌گوشتی تحت تنش گرمایی بر عملکرد تولید و صفات لاشه انجام شد. روش کار:‌ ‌486 قطعه جوجه گوشتی (سویه راس) به روش فاکتوریل 3‌×‌3 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار برای هر تیمار به مدت 42 روز مورد استفاده قرار گرفت. برای این منظور 9 جیره بر اساس توصیه انجمن تحقیقات ملی nrc(‌) تهیه شد که حاوی سه سطح پروتیین (100، 90 و 80% ، و سه سطح الکترولیت ‌‌(dcab)‌ به میزان meq/kg 200، 260 و 320‌بود. پرندگان روزانه 8 ساعت از ساعت 10 صبح تا 18 عصر تحت تنش گرمایی (‌c؛‌3±34) قرار گرفتند. نتایج:‌ ‌جیره غذایی حاوی dcab، meq/kg260 ‌‌موجب افزایش وزن بیشتری نسبت به سایر گروه‌ها در دوره‌هـای آزمـایشی (آغازین، رشد و کل دوره) شد (05/0‌p < ‌.) خوراک مصرفی در دوره رشد g(83/14 روزانه) تحت تاثیر سطوح مختلف توازن الکترولیت قرار گرفت (05/0‌p < ‌.) سطوح مختلف پروتیین تغییر معنی‌داری در صفت افزایش وزن و خوراک مصرفی در دوره‌های آغازین، رشد و کل دوره ایجاد نکرد. اثر متقابل معنی‌داری بین سطوح مختلف توازن الکترولیت و پروتیین در میانگین افزایش وزن (5/11‌g روزانه) و خوراک مصرفی (11/21‌g روزانه) ملاحظه شد (05/0‌p < ‌.) در حالیکه در کل دوره سطوح توازن الکترولیتی meq/kg 200 و 260، ‌ضریب تبدیل خوراک را در مقایسه با meq/kg 320 به‌ترتیب 15/0 و 2/0 کاهش داد (05/0‌p < ‌)، ولی سطوح مختلف پروتیین تاثیری بر ضریب تبدیل خوراک نشان نداد. سطح الکترولیت بر مقدار لاشه قابل طبخ (25/3)%، سینه (63/1)% و وزن نسبی کبد (26/0)% و سنگدان (56/0)% تاثیر معنی‌دار (05/0)p < نشان داد و سایر ترکیبات لاشه (درصد ران، قلب و چربی حفره بطنی) تفاوت معنی‌داری نداشت. کاهش سطح پروتیین جیره هم بر ترکیبات لاشه به غیر از درصد لاشه تاثیر معنی‌دار نداشت. نتیجه‌گیری نهایی:‌ ‌در تنش گرمایی، سطح الکترولیت meq/kg 260و پروتیین متوسط 90% توصیه nrc قابل استفاده است.