اثرات لپتین و انسولین بر ظرفیت‌یابی اسپرماتوزوای قوچ در تولید جنین آزمایشگاهی

زمینـه مطالعه: ‌بهبود کیفیت اسپرم و ارتقا میزان باروری اسپرم با مواد و هورمون‌های گوناگون به ویژه جهت انجام باروری آزمایشگاهی از زمینه‌های تحقیقات علوم بیوتکنولوژی تولید مثل دام می‌باشد. هدف: در این مطالعه هدف بررسی نقش احتمالی لپتین و انسولین بر پارامترهای ظرفیت یابی، واکنش اکروزومی، بقا و باروری اسپرماتوزوای قوچ می‌باشد. روش کار:‌ ‌نمونه‌های منی از 10 راس قوچ نژاد لری بختیاری به وسیله واژن مصنوعی گرفته شد. پس از انجام دوزسنجی موثرترین دوزهای انسولین (1 nm) و لپتین(100 nm) انتخاب شدند و به چهار گروه آزمایشی حاوی انسولین، لپتین، مخلوط لپتین–انسولین و فاقد هورمون (شاهد) تقسیم و پارامتر‌های ظرفیت یابی، ‌ واکنش اکروزومی، بقا و باروری در موردشان مورد بررسی قرار گرفت. ظرفیت یابی و واکنش اکروزومی‌به وسیله رنگ آمیزی کلروتتراسایکلین مورد بررسی قرار گرفت و برای بررسی بقای اسپرماتوزوا از روش رنگ آمیزی ایوزین– نیگروزین استفاده شد. باروری اسپرم قوچ نیز به وسیله انجام باروری آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج:‌ ‌میزان ظرفیت یابی و بدنبال آن واکنش آکروزومی در زمان‌های 30،60 و120 دقیقه توسط انسولین و لپتین افزایش یافت، گروه انسولین در زمان 30 دقیقه اسپرم مـرده کمتری نسبت به گروه کنترل داشت ولی در سایر زمان‌ها هیچ تاثیر معنی‌داری از گروه‌های تیماری بر بقای اسپرم مشاهده نشد(‌05/0.)p < همچنین این دو هورمون هیچ تاثیر معنی‌داری بر باروری اسپرم قوچ نداشتند. نتیجه گیری نهایی:‌ ‌نتایج تحقیق حاضر نشان می‌دهد هرچند انسولین و لپتین باعث بهبود پارامتر‌های ظرفیت یابی و واکنش آکروزومی و حتی بقا اسپرم می‌شود اما بر تولید جنین آزمایشگاهی موثر نیست.