بازجذب فورازولیدون از مثانه پیوند شده با ایلیوم متعاقب ایلیوسیستوپلاستی در سگ

زمینه مطالعه: گزارش شده است که جذب دارو از مثانه» باز سازی شده با قطعه روده‌ای موجب مسمومیت طولانی و به میزان بالا گردیده است. هدف:‌ ‌هدف از این مطالعه تعیین اهمیت و میزان جذب دارو متعاقب پیوند قطعه ایلیومِ روده به مثانه بوده است. روش کار:‌ ‌ده قلاده سگ سالم و بالغ از هر دو جنس (7 نر و 3 ماده) با وزنی بین kg 25-15 انتخاب شدند. حیوانات به طور تصادفی به دو گروه مساوی آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در گروه آزمایش، با عمل جراحی، 50% از مثانه برداشته شد و بلافاصله عمل جراحی پیوند ایلیوم به مثانه به روش lamesch و dociu صورت پذیرفت. در گروه کنترل برداشت قطعه ایلیومی و برقراری مجدد مسیر روده‌ای، بدون انجام عمل پیوند ایلیوم به مثانه انجام گرفت. در تمامی حیوانات، نمونه‌های خون و ادرار قبل از جراحی و در ساعت‌های 1، 3، 6 و 24 پس از تجویز خوراکی فورازولیدون mg(100 به ازای هر سگ) اخذ شد و این مراحل در روزهای 7، 25 و 45 پس از جراحی نیز در ساعات مشابه قبلی تکرار گردید. پس از آماده سازی نمونه‌ها، فورازولیدون به روش hplc اندازه‌گیری شد. آنالیز واریانس یک طرفه و تست dunnet برای تجزیه و تحلیل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت و مقادیر(05/0p < ‌) از نظر آماری معنی‌دار قلمداد گردید. نتایج:‌ ‌در گروه آزمایش، نمونه‌های خونی تغییرات معنی‌دار فورازولیدون را در روز 25 نشان داد. نمونه‌های ادراری تغییرات معنی‌داری را در هر دو گروه در روز 45 و در گروه آزمایش در روز 25 آشکار ساخت. نتیجه گیری نهایی:‌ ‌نتایج این مطالعه نشان داد که خاصیت جذبی ایلیوم پیوند شده به مثانه به مرور زمان کاهش می‌یابد و مشکلات برخاسته از جذب دارومعمولاً نادر بوده و در بیشتر موارد ممکن است نیازی به کاستن از دوز داروهای تجویزی (به استثنای داروهایی که دوز درمانی آنها در محدوده کوچکی نوسان دارد) نباشد.