یافته‌های سی‌تی‌اسکن اختلالات مفصل فکی-گیجگاهی در سگ‌ها و گربه‌ها

زمینه مطالعه: مفصل فکی- گیجگاهی به اختصارtmj نامیده می‌شود. این مفصل دو‌طرفه در همه‌ گونه‌های پستانداران با ارتباط بین زائده‌ کندیلار فک پایین و مندیبولارفوسا استخوان گیجگاهی ایجاد می‌شود. این مفصل سینوویالی و حاوی دیسک فیبروکارتیلاژی است. اختلالات این مفصل در جوش و حرکاتtmj و همچنین فک تاثیر می‌گذارد. مفصل tmj را می‎توان توسط رادیوگرافی ارزیابی کرد ولی بین روش‌های تصویربرداری، سی تی اسکن برای بررسی این مفصل ارجحیت دارد. زیرا این تصاویر در مقایسه با تصاویر رادیوگرافی، بدون روی هم افتادن ساختارها، ترسیم بهتری از بافت‌ها را نشان می‌دهند و نهایتاً ارزیابی دقیق‌تری از مفصل فکی- گیجگاهی را ارائه می‌دهند.هدف: مطالعه حاضر با هدف ارائه آماری دقیق از اختلالات tmj و بررسی شیوع آن‌ها بر اساس یافته‌های سی‌تی‌اسکن در سگ‌ و گربه‌ می‌باشد.روش‎کار: در مطالعه حاضر تصاویر سی‌تی جمجمه 265 مورد گربه و سگ (102 گربه و 163 سگ) مورد بررسی قرار گرفت. 59 مورد (38 گربه و 21 سگ) دارای اختلالات مفصل فکی- گیجگاهی بودند. اطلاعات جنس، نژاد، سن و عارضه کیس‌های دارای اختلالاتtmj به تفصیل بیان و مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: در تصاویر سی‌تی اختلالات استئوآرتروز، شکستگی، دررفتگی (کامل و ناقص)، آنکیلوز، استئوکندروز، دیسپلازی و همچنین استئومیلیت مشاهده گردید.نتیجه­گیری نهایی: مطالعه حاضر نشان داد با این که تعداد کل سگ‌ها بیشتر از گربه‌ها بودند اما درصد ابتلا به عوارض مفصل فکی- گیجگاهی در گربه‌ها بیشتر از سگ‌ها می‌باشد. بیشترین فراوانی اختلالات در گربه‌ها‌ و سگ‌ها عارضه شکستگی و بعد از آن، عارضه دررفتگی (کامل و ناقص) می‌باشند و پس از این دو عارضه، استئوآرتروز بیشترین فراوانی را نشان داد. پس از این عوارض در رتبه بعدی از نظر فراوانی در گربه‌ها، عارضه آنکیلوز و بعد از آن عارضه استئومیلیت مشاهده شد. همچنین در سگ‌ها عارضه استئوکندروز و عارضه دیسپلازی و بعد از آن عارضه آنکیلوز در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند.

computed tomographic findings of temporomandibular joint disorders in dogs and cats

background: temporomandibular joint (tmj) is created by the connection between the mandibular condylar process and the mandibular fossa of the temporal bone in all mammalian species. this is a synovial joint and has a fibrocartilage disc. the joint disorders affect mastication, movements of tmj, and mandibular functions. tmj imaging can be evaluated by radiography; however, ct imaging is preferred, since the images have no superimposition and present more details of different structures and therefore show a more accurate evaluation of tmj.objectives: this study aimed to provide accurate statistics on tmj disorders and to evaluate their prevalence based on ct-scan findings in dogs and cats.methods: in this study, 265 cases of cats and dogs (102 cats and 163 dogs) were evaluated. a total of 59 cases (38 cats and 21 dogs) had temporomandibular joint disorders. in this study, information on sex, breed, and age regarding tmj disorders were described in detail.results: in the evaluated ct images, osteoarthritis, fracture, dislocation (luxation and subluxation), ankylosis, osteochondrosis, dysplasia, and osteomyelitis were observed.conclusions: this study indicated that although the total number of dogs was larger than that of cats, the incidence of temporomandibular joint disorders was higher in cats than in dogs. the most common disorders in cats and dogs were fractures, followed by dislocations (luxation and subluxation), and then osteoarthritis exhibited the highest frequency. in the next rank of frequency in cats, ankylosis and then osteomyelitis were observed. additionally, osteochondrosis and dysplasia and then ankylosis were observed in dogs in the next ranks.