اندازه‌گیری میزان جیوه در بافت خوراکی میگوی پاسفید (litopenaeus vannamei) پرورشی استان بوشهر با استفاده از روش بخار سرد

زمینه مطالعه: امروزه با توسعه صنایع مختلف و انواع آلودگی‌های زیست محیطی بسیاری از عناصر سمی و خطرناک از طرق مختلف وارد چرخه غذایی جوامع بشری شده است، که متاسفانه حیات انسان‌ها و احتمالاً دیگر موجودات زنده را با مخاطره جدی مواجه نموده است. فلزات سنگین پس از ورود، به ندرت از بدن دفع شده و در بافت‌ها رسوب می‌کنند که موجب بروز بیماری‌ها و عوارض متعددی در بدن می‌شوند. جیوه یکی از سمی‌ترین عناصر سنگین است که عمدتاً از طریق مصرف غذاهای دریایی آلوده به جیوه وارد بدن انسان می‌شود. اندازه‌گیری آلاینده‌های مختلف به ویژه فلزات سنگین در محیط آبی و آبزیان به علت مصرف خوراکی آن‌ها برای انسان می‌تواند از اهمیت ویژه‌ای برخوردار باشد.هدف: تعیین مقدار تجمع فلز سنگین جیوه در بافت خوراکی میگوی پاسفید غربی (litopenaeus vannamei) در مزارع پرورش میگوی استان بوشهر.روش‎کار: در مطالعه حاضر تعداد 70 نمونه میگو طی چهار مرحله صید در ماه‌های تیر، مرداد، شهریور و مهر طی دو سال متوالی تهیه، در محلول دیویدسون فیکس شده و پس از طی مراحل هضم، اندازه‌گیری فلز جیوه با استفاده از روش بخار سرد انجام شد. همچنین بافت‌های فیکس شده هپاتوپانکراس در محلول دیویدسون جهت تهیه مقاطع و انجام بررسی هیستوپاتولوژیکی به آزمایشگاه آسیب‌شناسی منتقل شدند.نتایج: براساس داده‌های حاصل از آزمایشات صورت گرفته غلظت فلز جیوه در بافت خوراکی میگوهای نمونه‌برداری شده بین صفر تا 009/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن تر می‌باشد، در حالی که غلظت استاندارد برای فلز جیوه بر اساس معیار who برابر 0/1 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن تر می‌باشد. همچنین نتایج حاصل از مشاهدات ریزبینی بافت هپاتوپانکراس هیچ‌گونه تغییر پاتولوژیک را نشان نداد.نتیجه گیری نهایی: به طور کلی غلظت فلز جیوه در بافت خوراکی میگوهای نمونه‌برداری شده از منطقه بوشهر بسیار کمتر از استاندارد جهانی به دست آمد و خطری ساکنان و مصرف کنندگان را تهدید نمی‌کند.

measuring mercury level in edible tissue of farmed whiteleg shrimp (litopenaeus vannamei) in bushehr province of iran using cold vapor method

background: many toxic elements enter human food in different ways by various industries which can put people’s lives in danger. heavy metals can be rarely removed from the body after absorption and deposition in tissues, which can lead to diseases and complications in the body. mercury is one of the heavy metals that can posion people after consumption of contaminated seafood. the measurement of pollutants such as mercury that present in aquatic animals and environment is one of challenges for humans.objectives: this study aims to measure the amount of mercury accumulation in the edible tissue of whiteleg shrimp (litopenaeus vannamei) found in farms of bushehr province in iran.methods: in this research, 70 whiteleg shrimps were collected during four sampling stages in july, august, september and october for two consecutive years. total mercury level was measured by the cold vapor method.results: the level of mercury was 0-0.009 mg/kg of body weight, while the recommended limit for mercury is 0.1 mg/kg according to the who. the microscopic study on tissue sections did not show any histopathological changes.conclusions: the mercury level in the edible tissue of whiteleg shrimps in bushehr province is much lower than the recommded level and does not pose any danger to residents and consumers.