اثرات کشندگی حشره‌کش‌های دلتامترین، اسپینوساد، پیریدالیل و پیریمیفوس‌متیل روی لاروهای سن سوم مگس گوشت (lucilia sericata; dip: calliphoridae)

زمینۀ مطالعه: مگس گوشت (lucilia sericata; diptera: calliphoridae) انگل خارجی حیوانات اهلی و عامل بیماری میاز می‌باشد که در انتقال برخی عوامل بیماریزای باکتریایی نقش دارد. یکی از متداول‌ترین روش‌ها برای مبارزه با این آفت، استفاده از حشره‌کش‌های شیمیایی ‏است که اخیراً جمعیت‌های مقاوم l. sericata نسبت به برخی حشره کش‌ها گزارش شده است. لذا شناسایی و توصیه حشره‌کش‌های جدید و کم‌خطر برای انسان و محیط‌زیست از اهمیت بالایی برخوردار است.هدف: مطالعه حاضر با هدف ارزیابی سمیت حشره‌کش‌های دلتامترین، اسپینوساد، پیریدالیل و پیریمیفوس‌متیل روی لاروهای سن سوم l. sericata انجام شد.روش‎کار: آزمون‌های زیست‌سنجی با روش غوطه‌ورسازی لاروها در غلظت‌هایی از حشره‌کش‌ها که باعث مرگ‌ومیر بین 10 تا 90 درصد از لاروها ‌گردید، به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی انجام شد. همچنین متوسط غلظت کشنده (lc50) بر اساس تجزیه پروبیت داده‌های زیست‌سنجی روی لاروهای سن سوم برای حشره‌کش‌های مورد بررسی تعیین شد.نتایج: تجزیه واریانس و مقایسه میانگین درصد تلفات لاروهای سن سوم در سطح احتمال 1 درصد معنی‌دار شد. بنابر نتایج مطالعات زیست‌سنجی، مقادیر lc50 برآورد شده برای دلتامترین، اسپینوساد، پیریدالیل و پیریمیفوس‌متیل به ترتیب 186.49، 26.88، 85.08 و 134.97 پی‌پی‌ام بود و بر همین اساس، دو حشره‌کش اسپینوساد و پیریدالیل بیشترین اثر کشندگی و دلتامترین کمترین اثر سوء روی لاروهای سن سوم مگس گوشت داشتند.نتیجه گیری نهایی: اسپینوساد به عنوان یک حشره‌کش نسبتاً جدید، با سمیت بسیار کم برای پستانداران و دیگر موجودات غیرهدف، بالاترین تاثیر کشندگی را بر لاروهای مگس گوشت نشان داد و می‌تواند جایگزین مناسبی برای حشره‌کش‌های قدیمی در کنترل این آفت باشد.

Lethal Effects of Insecticides Deltamethrin, Spinosad, Pyridalyl and PirimiphosMethyl on Third Instar Larvae of Blowfly (Lucilia sericata; Dip: Calliphoridae)

BACKGROUND: Blowfly (Lucilia sericata; Diptera: Calliphoridae) is an external parasites of domestic animals and the causative agent of myiasis, which is involved in the transmission of a  number of bacterial pathogens. Application of chemical insecticides is one of the most common methods for controlling this pest, which have recently been reported resistant populations of L. sericata to some insecticides. Therefore, identifying and recommending new and lowrisk insecticides for humans and environment is of prime importance.OBJECTIVES: This research aimed to investigate the toxicity of insecticides deltamethrin, spinosad, pyridalyl, and pirimiphosmethyl on the third instar larvae of L. sericata.METHODS: In the present study, the bioassay tests were performed by immersion of larvae in concentrations of insecticides that caused 10 to 90% mortality of larvae, as a factorial experiment in a randomized complete block design. Additionally, the median lethal concentration (LC50)  was determined from the probit analysis of bioassay data for the studied insecticides.RESULTS: The results of analysis of variance and the comparison of the mean mortality (%) of third instar larvae were significant at the level of 1% probability. According to bioassay tests, the estimated LC50 values for deltamethrin, spinosad, pyridalyl, and pirimiphosmethyl were 186.49, 26.88, 85.08, and 134.97 mg L1, respectively. Overall, the results revealed that spinosad and pyridalyl had the highest lethal effect on blowfly larvae while deltamethrin had less advers effects on this pest.CONCLUSIONS: Spinosad, as a relatively new insecticide, with very low toxicity towards mammals and other nontarget organisms, showed the highest lethal effect on blowfly larvae and can be an appropriate alternative to older insecticides in controlling this pest.