نقش گلایسین و گیرنده‌های حساس به استریکنین در تنظیم مرکزی اخذ غذا توسط دوپامین در جوجه‌های گوشتی

زمینۀ مطالعه: تنظیم اشتها و میزان مصرف غذا در پرندگان توسط مکانیسم‌های هومئوستاتیک پیچیده و در سطوح کنترلی مختلف اجرا می‌شود.هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی نقش گلایسین و گیرنده‌های حساس به استریکنین در تنظیم مرکزی اخذ غذا توسط دوپامین در جوجه‌های گوشتی نوزاد بود.روش‎کار: مطالعه بر روی 240 قطعه جوجه گوشتی نر نژاد (ross 308) در 5 آزمون انجام گرفت. هر آزمون از چهار گروه شامل یک گروه کنترل و سه گروه تیمار تشکیل شده بود که در گروه‌ها تعداد 12 قطعه جوجه به طور تصادفی قرار گرفتند. در آزمون 1 جوجه‌ها در 5 روزگی به روش تزریق داخل بطنی مغزی (icv)، نرمال سالین در گروه کنترل و دوزهای مختلف دوپامین (10، 20 و 40 نانومول) را به ترتیب در گروه‌های تیمار 2، 3 و4 دریافت کردند. آزمون‌های 2 و 3 مشابه آزمون 1 بود به استثنای اینکه دوزهای مختلف گلایسین (50، 100و 200 نانومول) در آزمون 2 و استریکنین (50، 100و 200 نانومول) در آزمون 3 تزریق شد. در آزمون 4، دوز غیرموثر استریکنین (100 نانومول) و دوز موثر دوپامین (40 نانومول) در کنار تزریق همزمان دو ماده انجام شد. در آزمون نهایی دوزهای غیرموثر گلایسین (50 نانومول) و دوپامین (10 نانومول) و ترکیبی از این دو تزریق شد. سپس میزان اخذ غذای تجمعی در زمان‌های 30، 60 و 120 دقیقه بعد از تزریق اندازه‏گیری و تحلیل شد.نتایج: دوپامین و گلایسین به شکل وابسته به دوز موجب کاهش اخذ غذا نسبت به گروه کنترل شدند (0.05≥p ). تزریق icv استریکنین با دوز غیرموثر 100 نانومول سبب مهار هیپوفاژی القایی توسط دوپامین شد (0.05≥p ). تزریق همزمان دوزهای غیر موثر گلایسین و دوپامین به طور معنی‏داری موجب کاهش اخذ غذا نسبت به گروه کنترل در جوجه‌های گوشتی شد (0.05≥p )، در حالی‌که هر یک از این دوزها به تنهایی اثری بر اخذ غذا نداشتند (0.05

The Role of Glycine and Strychnine-Sensitive Receptors on Food Intake Induced with Dopamine in Neonatal Broilers

BACKGROUND: The regulation of appetite and food intake in birds are implemented as complex homeostatic mechanisms at different levels of control. OBJECTIVES: The current research aimed to investigate the effects of glycine and strychninesensitive receptors on food intake induced with dopamine in neonatal broilertype chickens. METHODS: This study was conducted in five experiments (each consisting of four treatment groups with 12 birds). In experiment 1, chickens in the control group received intracerebroventricular (ICV) injection of saline (with 0.1 % Evans Blue) and different doses of dopamine (10, 20, and 40 nmol) in treatments groups 24, respectively. Experiments 2 and 3 were designed similar to the experiment 1 except for the fact that chickens received different doses of glycine (50, 100, and 200 nmol) and strychnine (50, 100, and 200 nmol) instead of dopamine. Experiment 4 was performed to investigate the mediatory role of strychnine (100 nmol) on food intake induced with dopamine (40 nmol). Moreover, experiment 5 investigated the interaction between noneffective doses of glycine (50 nmol) and dopamine (10 nmol) and their interplay on food intake. Afterwards, cumulative food intake based on bodyweight percentage (BW %) was measured at 30, 60, and 120 minutes after the injection. RESULTS: The obtained findings revealed that effective doses of dopamine and glycine dosedependently induced hypophagia in neonatal meattype chickens (p < /em>≤0.05). In addition, injection of strychnine increased food intake and also inhibited the hypophagic effect induced by dopamine (p < /em>≤0.05). Furthermore, coadministration of noneffective doses of glycine and dopamine significantly decreased food intake compared to the groups which only received dopamine or glycine (p < /em>≤0.05). CONCLUSIONS: Our findings suggested that strychninesensitive receptors may have a mediatory role in food intake induced by dopamine. Additionally, it seems that glycine and dopamine probably have synergistic effects on food intake control in neonatal meattype chickens.