بررسی تاثیر فلوفنامیک اسید به‌عنوان مهارکننده کانکسین بر روی ترمیم زخم‌های دیابتی

زمینۀ مطالعه: فلوفنامیک اسید از خانواده فنامات ها بوده و به‌عنوان داروی ضد التهاب غیراستروئیدی و ضد درد مورداستفاده قرارگرفته است. با توجه به قابلیت دارو جهت مهار کانال‌های و ممانعت از خروج محتویات سلول ازجمله atp، احتمال تاثیر مثبت آن بر روند التیام زخم های دیابتی وجود دارد. هدف: بررسی اثرات موضعی فلوفنامیک اسید به‌عنوان بلوک کننده کانال کانکسین بر التیام زخم رت های دیابتی شده توسط آلوکسان. روش‌کار: در این مطالعه از 40 سر رت نر نژاد ویستار استفاده شد. همه ی رت ها توسط 150 میلی گرم در کیلو گرم آلوکسان دیابتی و به‌صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. پس از بیهوشی برشی به ابعاد 2×2 سانتی متر در ناحیه پشت ایجاد و پوست به‌طور کامل جدا گردید. گروه ها به‌صورت جداگانه تحت درمان با پمادهای 2، 5 و 10 درصد فلوفنامیک اسید قرار گرفتند و یک گروه نیز به‌عنوان کنترل فقط پماد وازلین و اوسرین دریافت کرد. پماد و پانسمان روزانه تجدید شد. از روز صفر تا 21 در روزهای فرد مساحت زخم موردبررسی قرار گرفت. در هر گروه، نیمی از رت ها در روز پنج و بقیه در روز 21 یوتانایز و از محل برش، نمونه پاتولوژیک تهیه گردید. نتایج: فرآیند ترمیم، تراکم فیبروبلاست‌ها، روند اپیتلیالیزاسیون، آنژیوژنز، تشکیل رشته های کلاژن و بسته شدن زخم در گروه 2 درصد بهتر از سایر گروه ها بود و به ترتیب در گروه های کنترل، 5 و 10 درصد از سیر نزولی برخوردار و دارای اختلاف معنی دار بود، بطوریکه در دو گروه آخر، فرآیند ترمیم مختل گردید. نتیجه‌گیری نهایی: غلظت 2 درصد دارو نه‌تنها اثرات ضدالتهابی قوی را بروز نداد، بلکه با تاثیر بر روی کانال های کانکسین 43 و ممانعت از خروج atp، فرآیند ترمیم را بهبود بخشیده و تسریع نمود، درحالی‌که در غلظت 5 و 10 درصد، اثرات ضدالتهابی دارو غالب بوده و منجر به تاخیر در فرآیند ترمیم گردید.

Effect of Flufenamic Acid as Connexin Inhibitor on Diabetic Wound Healing

BACKGROUND: Flufenamic acid is a member of the fenamates and is used as an analgesic and NSAID drug. According to the ability of this drug on blocking connexin and preventing leakage of substances such as ATP from cells, it seems to be beneficial in healing diabetic wounds. OBJECTIVES: Evaluation of the effects of topical flufenamic acid as a connexinchannel blocker on skin wound healing in alloxaninduced diabetic rats. METHODS: In this study diabetics was induced in 40 male rats by IP injection of 150mg/kg of alloxan and they were divided to 4 groups. After anesthesia, 2×2 cm incision was made on the back of the rats and the skin was separated completely. Three groups were treated by 2, 5 and 10 percent concentration of flufenamic acid ointment separately, and one group was treated by Vaseline and ucerine ointment as control. Bandage and ointment were changed daily and the procedure was carried out for 21 days. The wound surface was measured on odd days. Half of the rats of each group on day five and half of them on day 21 were euthanized to get pathologic slides. RESULTS: Process of healing, fibroblast concentration, epithelialization, angiogenesis, collagen formation and wound closure in 2 percent group were better than other groups and in control, 5 and 10 percent groups had a decreasing trend respectively and had a significant difference. In the last two groups, the healing process was disrupted. CONCLUSIONS: The 2 percent concentration of drug not only did not show potent antiinflammatory effects, but also improved the process of healing by blocking the connexin 43 and inhibition of ATP release, while in the concentration of 5 and 10 percent, antiinflammatory effects of the drug predominated and delayed the healing process.