اثرات لوامیزول بر پاسخ های ایمنی و مقاومت در برابر تنش تراکم در بچه ماهیان انگشت قد قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus Mykiss)

زمینه مطالعه: تقویت سیستم ایمنی ماهیان در برابر تنش‌های موجود در مزارع پرورشی، امری ضروری به نظر می‌رسد. هدف: این تحقیق به منظور بررسی اثر لوامیزول در تقویت سیستم ایمنی قزل‌آلای رنگین کمان در برابر تنش تراکم انجام گرفت. روش کار: 1500 قطعه ماهی 50 گرمی قزل‌آلای رنگین کمان با تراکم m3/kg 33 در پنج تیمار (هر تیمار دارای سه تکرار) تقسیم گردید و  بترتیب با جیره‌های حاوی mg‌ 0 (گروه شاهد)، 100، 250 ، 500 و 1000 لوامیزول در هر کیلوگرم غذا به مدت 45 روز تغذیه شدند، سپس تا روز 60 همه تیمارها در شرایط تنش تراکم دو و سه برابر دوره پرورش قرار گرفتند. در روزهای 0، 15، 30، 45 و60 از تمام تیمارها نمونه سرم برای ارزیابی فاکتورهای فعالیت عامل مکمل، فعالیت لیزوزیم و میزان ایمونوگلوبولین تام تهیه گردید. نتایج: نتایج حاصل بیانگر این بود که تا پایان روز 45 تیمارهای دریافت کننده لوامیزول تنها از نظر فاکتور عامل مکمل سرم دارای تفاوت معنی‌دار (0.05>p) با گروه شاهد بودند. در پایان آزمایش در تنش تراکم دو و سه برابر، تیمار حاوی mg‌1000 لوامیزول در یک کیلوگرم غذا، افزایش معنی‌دار (0.05>p) فعالیت عامل مکمل، فعالیت لیزوزیم و ایمونوگلبولین تام سرم را نسبت به گروه شاهد نشان داد. بیشترین درصد بقا در پایان آزمایش در تیمار لوامیزول 1000 مشاهده گردید. نتیجه گیری‌نهایی: با توجه به نتایج این تحقیق، استفاده از لوامیزول به عنوان محرک ایمنی، حداکثر با غلظت 0.1% جیره غذایی موجب بالا بردن مقاومت ماهی قزل‌آلای رنگین کمان در برابر تنش تراکم زیاد و افزایش بقای آن می‌گردد.