مطالعه اثر نانوکپسولاسیون عصاره چای سبز بر زنده مانی لاکتوباسیلوس کازئی و بیفیدوباکتریوم لاکتیس در بستنی سیمبیوتیک

زمینه مطالعه: علیرغم فواید بسیار ترکیبات طبیعی از جمله عصاره چای سبز، استفاده از آن‌ها در تولید مواد غذایی و دارویی کاربرد محدودی دارد. امروزه کپسولاسیون ترکیبات طبیعی در نانولیپوزوم‌ها به عنوان یک روش مناسب و کارامد جهت محافظت این مواد طی فرایند تولید و نگهداری، مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف: در این مطالعه، خصوصیات فیزیکوشیمیایی نانولیپوزوم‌های عصاره چای سبز و فعالیت پری بیوتیکی آن بر روی دو پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی و بیفیدوباکتریوم لاکتیسدر محیط کشت و بستنی بررسی شد. روش کار: ابتدا عصاره آبی چای سبز به روش فیلم نازک کپسوله شده و توسط امواج مافوق صوت به اندازه‌های نانو در آمدند. به منظور بررسی خواص پری بیوتیکی نانولیپوزوم‌های عصاره چای سبز، 1 % از این عصاره در حضور دو پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی و بیفیدوباکتریوم لاکتیس به محیط کشت و بستنی اضافه شدند. نتایج: میانگین قطر نانولیپوزوم‌های بدست آمده، حدود nm 1.9 ±44.7 با شاخص پراکندگی 0.014 ± 0.203، و میزان محصور سازی عصاره چای سبز نانولیپوزومی تحت شرایط بهینه 97% بود. علاوه بر این، افزودن 1% عصاره چای سبز نانولیپوزومی در محیط کشت، رشد لاکتوباسیلوس کازئی و بیفیدوباکتریوم لاکتیس را به طور معنی‌داری افزایش داد. در بین گروه‌های مورد مطالعه، کمترین کاهش در میانگین لگاریتم تعداد لاکتوباسیلوس کازئی در طول مدت زمان نگهداری در بستنی‌های حاوی 1% عصاره چای سبز نانولیپوزومی معادل log 1.59 و بیشترین کاهش در بستنی‌های گروه کنترل برابر با log 4.16 مشاهده شده است. همچنین کمترین اختلاف در میانگین لگاریتم تعداد بیفیدوباکتریوم لاکتیس در بستنی‌های حاوی 1% عصاره چای سبز نانولیپوزومی معادل log 0.84 و بیشترین اختلاف در بستنی‌های گروه کنترل برابر با log 4.4 بدست آمده است. نتیجه گیری نهایی: نانو کپسولاسیون عصاره چای سبز اثر معنی‌داری در  رشد و زنده مانی پروبیوتیک‌ها در محیط کشت و بستنی دارد و می‌توان از این روش به منظور افزایش بقای پروبیوتیک‌ها طی فرایند تولید و نگهداری مواد غذایی استفاده کرد.