استخوان شناسی و پرتونگاری مفصل طبیعی مچ پای گاومیش رودخانه‌ای اکوتیپ خوزستان

زمینه مطالعه: با توجه به اهمیت اندام حرکتی لگنی در جلو بردن بدن دام ، مفصل مچ پا یک مرکز قوی حرکتی را تشکیل می‌دهد و ماهیچه‌های بازکننده قوی که بدن را به جلو می‌رانند ، اکثر انرژی خود را از روی نقطه‌ای در بالای این مفصل منتقل می‌کنند و درگیری‌های این مفصل از شایع‌ترین علل آسیب‌های اندام‌های حرکتی گاومیش می‌باشد. هدف: دستیابی به جزییات دقیق استخوان شناسی و رادیوگرافی مچ پای گاومیش رودخانه‌ای خوزستان بود. روش کار: مفصل مچ پای 5 گاومیش با سن تقریبی 2 تا 3 سال از کشتارگاه اهواز مطالعه شد. افزون براین، از 10 مفصل سالم مچ پای 5 گاومیش ارجاعی به دانشکده دامپزشکی، پنج حالت گماری (پشتیکف پائی، مورب پشتی میانی کف پایی جانبی، مورب پشتی جانبی کف پایی میانی، جانبی میانی و جانبی خمیده) رادیوگرافی تهیه شد. نتایج: برخلاف شتریک کوهانه، طرح کلی شکل استخوان‌های مچ پای گاومیش و گاو بسیار شباهت دارند ولی اختلاف‌های در شکل و وسعت سطوح مفصلی استخوان‌های کوتاه این مفصل بین گاومیش و گاو وجود دارد. برخلاف گاو، در رادیوگرافی استخوان کنجدی قلم پایی در گاومیش دیده نشد که از این نظر مشابه شتر یک کوهانه و اسب بود. نمای پشتیکف پائی برای بررسی فضاهای مفصلی درشت نی مچ پائی و مفاصل بین مچ پائی ، نمای جانبی میانی برای بررسی مفصل قاپی پاشنه ای، نمای پشتی جانبی کف پائی میانی برای بررسی بخش میانی مفصل درشت نی ای مچ پائی و نمای پشتی میانی کف پائی جانبی برای بررسی بخش کف پائی مسند قاپ و قرقره جانبی قاپ بهترین حالت گماری‌ها می‌باشند. نتیجه گیری نهایی: یافته‌های این پژوهش می‌تواند به عنوان اطلاعات پایه جهت شناسائی و تشخیص اختلالات مفصل مچ پا گاومیش مفید باشد

Osteology and Radiography of the Normal Tarsal Joint in the Khuzestan River Buffalo (Bubalus bubalis)

BACKGROUND: As regards the role of the hind limb in propulsion, it is obvious that the tarsus forms a powerful center movement, it begins upon the point of the hock that the powerful extensor muscles which propel the body exert much of their energy. Tarsus injuries of water buffalo are the commonest limb joint disorders. OBJECTIVES: The aim of this study was to an access accurate detailed osteology and radiology of tarsus Khuzestan river buffaloes. METHODS: Ten joints of the five water buffaloes aged approximately two to three years were obtained from Ahvaz abattoir. In addition, the ten normal tarsal joints of five water buffaloes referred to the clinic of the Faculty of Veterinary Medicine were examined radiographically. Radiographic examination was performed in dorsoplantar, lateromedial, dorsolateralplantaromedial oblique and plantarolateraldorsomedial oblique, and flexed lateral projections. RESULTS: Unlike the dromedary camel, the general configuration of river buffalo tarsal bones and cow shares many similarities; however, there are concrete differences between buffalo and ox on the shape and extension of articular surfaces of tarsal bones. Unlike the ox, the metatarsal sesamoid bone was not noted radiographically in water buffalo, similar to that in horse and dromedary camel. The dorsoplantar view was optimal for the evaluation of articular surfaces and joint spaces of tarsocrural as well as the intratarsal joints. The dorsoplantar view was the best for evaluation of joint spaces of tarsocrural as well as the intratarsal joints, the lateromedial view for talocalcaneal joint, the dorsolateralplantaromedial view for medial aspect of the tarsocrural joint, and the plantarolateraldorsomedial view for the plantar aspect of the sustentaculum tali and the lateral trochlea of the talus. CONCLUSIONS: The normal appearance of bony structures of tarsus described in this study provided basic reference data for radiographic investigations of the water buffalo tarsal disorders. ___________________________________