مطالعه هیستومرفومتریک، هیستوشیمی و الکترون میکروسکوپی سلول های جامی نواحی مختلف اپیدرم میش ماهی argyrosomus hololepidotus

زمینه مطالعه: پوست اولین سد دفاعی در مقابل محیط خارجی بوده و اعمال فیزیولوژیکی طبیعی داخل بدن را امکان پذیر می‌‌کند. لایه موکوس روی سطح بدن ماهی حاوی ترکیبات ضد میکروبی است که اولین لایه دفاعی بر علیه پاتوژن‌ها را فراهم می‌کند. موکوس به وسیله برخی از سلول‌های اپیدرم به نام سلول‌های جامی‌شکل ترشح می‌شود و عمدتا شامل موسین و دیگر گلیکوپروتئین‌ها می‌باشد. هدف: مطالعه هیستومرفومتریک، هیستوشیمی و الکترون میکروسکوپی سلول های جامی نواحی مختلف اپیدرم میش ماهی. روش کار: در این پژوهش تعداد 6 عدد میش ماهی مورد استفاده قرار گرفت و برای انجام مطالعات میکروسکوپی از ناحیه پشتی برش‌هایی به ضخامت µ 5/0 تهیه و مورد رنگ آمیزیh&e ، pas ، ab(ph=2.5) و ab(ph=2.5)pas قرار گرفتند. برای مطالعات میکروسکوپ الکترونی پس از ثبوت اولیه و ثانویه و آبگیری در داخل رزین آغشته گردیده و پس از تهیه برش‌های فوق نازک nm50 در داخل یورانیل استات رنگ آمیزی گردیدند. نتایج: میش ماهی در نواحی شکمی و پشتی دارای بیشترین و در نواحی دم دارای کمترین تعداد سلول موکوسی جامی شکل در mµ100 از طول اپیدرم است. سلول‌های موکوسی جامی شکل در تمام نواحی وجود داشته و تعداد آنها در نواحی مختلف متفاوت است اما ماهیت موکوسی این سلول‌ها در نواحی مختلف یکسان است و به رنگ‌های pas و ab با ph=2.5 واکنش مثبت نشان می دهند. نتایج الکترون میکروسکوپی نشان داد که سلول‌های جامی ترشح کننده موکوس در ضخامت اپیدرم مهاجرت می‌کنند و حاوی قطرات موکوس می‌باشند. نتیجه گیری نهایی: سلول‌های موکوسی جامی شکل در اپیدرم تمام نواحی میش ماهی جود داشته و دارای ماهیت موکوسی یکسانی است.