قابلیت پیش‌بینی بازخورد ادراک شده دانشجویان بر اساس محیط یادگیری سازنده‌گرا

این پژوهش با هدف بررسی توانایی بازخورد ادراک شده دانشجویان و قابلیت پیش بینی آن بر اساس مولفه‌های محیط یادگیری سازنده گرا در یک طرح پژوهش همبستگی انجام گرفت. جامعه این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز بود. برای انجام پژوهش 166 دانشجو با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. شرکت کننده ها، مقیاس بازخورد ادراک شده(haghani et al.,) و دیگری مقیاس محیط یادگیری سازنده‌گرا(tylor) را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از آزمون های آماری رگرسیون چندمتغیری، ضریب همبستگی پیرسون و تی تست گروه های مستقل تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین متغیر بازخورد ادراک شده و محیط یادگیری سازنده گرا همبستگی مثبت وجود دارد. تحلیل رگرسیون مشخص کرد که مولفه های محیط یادگیری سازنده‌گرا(از جمله: ارتباط با زندگی، عدم قطعیت، بیان انتقادی، نظارت مشترک، و مذاکره با دانشجو) پیش بینی کننده های بازخورد ادراک شده هستند(59% واریانس) همچنین پیش بینی کننده های بین دانشجویان دختر و پسر و کارشناسی و تحصیلات تکمیلی در میزان دریافت بازخورد ادراک شده تفاوت وجود ندارد. نیز تفاوت معناداری مشاهده نشد. شواهد این پژوهش بیانگر آن است که ایجاد یک محیط یادگیری سازنده گرا از طریق توجه به مولفه های آن می تواند موجب بهبود بازخورد در فرایند آموزش شود. با توجه به اهمیت بازخورد در فرایند ارتباط، محیط های یادگیری سازنده گرا موجب بهبود ارتباط و بهبود کیفیت آموزش می‌گردد.

The ability to predict students' perceived feedback based on the constructivist learning environment

Introduction. This Study to aim was conducted to investigation to prediction students perceived feedbach basedon the constractivist learning context in a correlation design. Method The purpose of this study was to investigate students' perceived feedback and its predictability based on components of constructivist learning environment. This study is an applied research in terms of the purpose and is a type of descriptivecorrelational researches in terms of data collection method. The population of the current study consisted of all undergraduate and master of art students of Shahid Chamran Universtiy of Ahvaz. 166 students were selected using simple random sampling method. The participation completed: the Perceived Feedback Scale (Haghani et al) and Constructivist Learning Environment Scale (Tylor). Data were analyzed using multiple regression analysis, Pearson correlation coefficient and independent ttest. Result The results showed that there is a positive and significant relationship between students’ perceived feedback and constructivist learning environment, Also regression analysis revealed that constructivist learning environment components (such as: relation to life, uncertainty, critical statement, shared control, student negotiation are predictions significant students’ perceived feedback and (%59 variance). In additions there aren’t difference between male and female students and in the rate of receiving feedback undergraduate and graduate students. Discussion The evidence from this study suggests that creating a constructivist learning environment through attention to its components can improve feedback in the teachinglearning process. Given the importance of feedback in the communication process, constructivist learning environments improve communication and improve the quality of education. Based on the findings of this study, it is suggested that teachers use active and learningbased approaches to teaching. Traditional approaches that are often teachercentered and teachingoriented, passive learners whom lack the opportunity to understand and create the structure of knowledge. It is also suggested that teachers in educational design take in to account the characteristics of a constructivist learning environment and adapt their teaching to them. In this way, students will experience a more effective environment and can adjust their performance by receiving more effective feedback.