سازوکار آنتی‌زنوز در ارتباط با الگوی الکتروفورز پروتئین برخی ژنوتیپ‌های بادمجان تحت تنش تریپس پیاز thrips tabaci lindeman (thys.: thripidae)

تریپس پیاز،thrips tabaci lindeman  یکی از آفات مهم محصولات کشاورزی بوده که به طور گسترده در تمام نقاط جهان انتشار دارد. بادمجان از جمله میزبان های این آفت است که هر ساله متحمل خسارات فراوانی می شود. در این پژوهش، سازوکار آنتی زنوز و نقش تراکم تریکوم و میزان کلروفیل برگ ده ژنوتیپ بادمجان (بلک بیوتی، بلاکی، یلدا، لیدی، لیندا، لیما، کیم، برازجان، سیاه مشهد و محلی زابل) نسبت به آفت تریپس در قالب آزمون انتخاب آزاد در گلخانه با شرایط دمایی 1±25 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±60 درصد با نسبت روشنایی/تاریکی (8/16) مورد بررسی قرار گرفت. همچنین الگوی الکتروفورزی پروتئین کل هر ژنوتیپ و تنوع آن در ژنوتیپ های مختلف با استفاده از روش sdspage، و نیز ارتباط این صفت با تعداد تریپس های جلب شده طی آزمون انتخاب آزاد مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی الگوی الکتروفورزی ژنوتیپ های مورد مطالعه، حاکی از وجود تفاوت در تعداد و نوع باندهای پروتئینی و نشان دهنده وجود تنوع بین تیمارهای (ارقام) مورد آزمایش بود که می توان از این موضوع در برنامه های به نژادی ژنوتیپ های بادمجان نسبت به آفت تریپس بهره برد. ژنوتیپ ها از نظر درصد آسیب تریپس پیاز، میزان کلروفیل برگ و تراکم تریکوم ها دارای اختلاف معنی داری بودند همبستگی معنی داری بین صفات مورد اندازه گیری در گلخانه و داده های مولکولی بدست نیامد اما، به طورکلی، ژنوتیپ های لیما و لیندا با دارا بودن بیشترین فاصله ژنتیکی (454/0) نسبت به سایر ارقام مورد مطالعه و پتانسیل مقاومتی نسبت به تریپس پیاز، می توانند در برنامه های به نژادی مورد تلاقی قرار گرفته و در آزمون های تکمیلی، بیشتر مورد بررسی قرار گیرند.