بررسی بقای سفیدبالک نیشکر، neomaskellia andropogonis (hemiptera: aleyrodidae)روی دو رقم نیشکر تیمار شده با حشرهکشهای مختلف

سفید بالک نیشکر، neomaskellia andropogonis corbett یکی از آفات نسبتاً جدید مزارع نیشکر ایران است. کنترل اینآفت به ویژه زمانی که جمعیت آن به سطح طغیانی برسد دشوار است. به نظر میرسد بکارگیری حشره کش های شیمیاییهمراه با ارقام مقاوم بتواند جمعیت آفت را پس از رسیدن به سطح زیان اقتصادی به میزان قابل قبولی کاهش دهد. در اینمطالعه، کارایی سه حشرهکش با نحوه تاثیر متفاوت شامل دلتامترین، دینتفوران و اسپیرومسیفن روی درصد بقای مراحلمختلف زیستی سفیدبالک نیشکر روی رقم های irc99-02 و cp69-1062 بررسی شد. در میان حشره کش های موردآزمایش، دلتامترین به طور معنی داری سمیت بیشتری روی حشرات بالغ n. andropogonis داشت و 50lc آن روی رقم هایirc99-02 و cp69-1062 به ترتیب 39 و 62 پی پیام بود. غلظت های بالای همه حشره کش های مورد آزمایش به طورمعنی داری نرخ تفریخ تخم، درصد بقای پوره ها، شفیره ها و حشرات بالغ را نسبت به تیمار شاهد در هر دو رقم نیشکر کاهشدادند. در برخی موارد، رقم irc99-02 مقاومت بیشتری به مراحل مختلف زیستی سفیدبالک نیشکر نسبت به cp69-1062 داشت. نتایج نشان داد که حشره کش های مورد بررسی، با توجه به نحوی تاثیر متفاوت، می توانند به صورت متناوب، همراهبا ارقام مورد بررسی، در برنامه‌ مدیریت تلفیقی سفید بالک نیشکر استفاده شوند. در هر حال به منظور تایید این یافته، انجامبررسی های تکمیلی در ارتباط با ارزیابی میزان خطرات بوم شناختی و تعیین حداکثر مقدار مجاز باقیمانده سموم در محصولشکر ضروری است.