واکنش تابعی زنبور پارازیتوئید encarsia formosa (hymenoptera: aphelinidae) نسبت به تراکم های مختلف پوره های سفیدبالک گلخانه trialeurodes vaporariorum (hemiptera: aleyrodidae) روی سه میزبان گیاهی

تاثیر سه گیاه میزبان خیار، گوجه فرنگی و بادمجان روی واکنش تابعی زنبور پارازیتوئید encarsia formosa نسبت به تراکم های مختلف پوره های ابتدای سن چهارم سفیدبالک گلخانه trialeurodes vaporariorum در شرایط آزمایشگاهی )دمای 1 ± 25 درجهی سلسیوس، رطوبت نسبی 5 ± 65 درصد و دورهی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی( موردبررسی قرار گرفت. پوره های سفیدبالک در تراکم های 2 ، 4 ، 8 ، 16 ، 32 و 48 روی دیسک های برگی به مساحت تقریبی 8 تا 10 سانتیمتر مربع در 12 تکرار در اختیار حشرات مادهی پارازیتوئید قرار گرفت. پس از 24 ساعت پارازیتوئیدها حذف و تعداد پوره های پارازیته شده و نیز کشته شده در اثر میزبان خواری به تفکیک شمارش و ثبت شد. نتایج رگرسیون لجستیکنشان داد که واکنش تابعی پارازیتوئید برای هر دو نوع فعالیت پارازیتیسم و پارازیتیسم+ میزبان خواری در هر سه گیاه میزبان از نوع دوّم است. برای هر دو فعالیت مورد مطالعه از نظر نرخ حمله بین سه میزبان گیاهی اختلاف معنی داری وجود نداشت، اما زمان دستیابی روی گوجه فرنگی به طور معنی داری از مقادیر محاسبه شده در خیار کوتاه تر بود. قدرت جستجوگری زنبور e. formosa در مرحله پارازیتیسم در میزبان های مذکور به ترتیب 0963 / 0 ± 2580 / 0 ، 1331 / 0±3895 / 0 و 1368 / 0 ± 3283 / 0 برساعت و زمان دستیابی 0810 / 0 ± 6870 / 0 ، 0399 / 0 ± 3364 / 0 و 0692 / 0 ± 5584 / 0 ساعت محاسبه شد. بر اساس نتایج به دست آمده به نظر می رسد در شرایط گلخانه ای، گوجه فرنگی مناسب ترین گیاه برای فعالیت های پارازیتیسم و میزبان خواری زنبور پارازیتوئید e. formosa در کنترل سفیدبالک گلخانه t. vaporariorum باشد.