بررسی میزان خسارت جوندگان و پرندگان به میوه گردو و عوامل موثر بر آن در استان کرمان

استان کرمان دارای بیشترین سطح زیر کشت درختان گردو در ایران است. در تابستان 1393، در باغات گردوی استان کرمان، تعداد 422 نمونه گردوی خسارت دیده جمع‌آوری شد که از این تعداد 248 مورد (58/8%) مربوط به خسارت جوندگان، 70 مورد (16/6%) مربوط به خسارت پرندگان و 104 مورد (24/6%) دارای ترکیبی از علایم خسارت جوندگان و پرندگان بودند. در تابستان 1394 از باغاتی که قبلا دارای مهره‌داران خسارت‌زا بودند، پنج باغ و 27 درخت به طور تصادفی انتخاب و در چهار تاریخ نمونه‌های خسارت دیده جمع‌آوری شد. میزان خسارت در این باغ‌ها بین 10/5% و 96/2% و میانگین میزان خسارت در کل باغ‌ها 34/5% بود. آنالیز واریانس نشان از وجود اختلاف معنی‌دار میان باغ‌ها داشت (p<0.05). میانگین ارتفاع درختان به طور متوسط 9/2 متر و قطر میانگین آن‌ها 2/35 سانتی‌‌متر و میانگین ضخامت پوسته میوه گردو 1/43 میلی‌متر بود. میانگین فاصله درختان از رودخانه یا نهر 41/9 متر، از منازل 421/7 متر و از جاده 0/449 متر بود. نتایج آزمون همبستگی میزان خسارت با فاکتورهای مورد بررسی نشان داد که درصد خسارت با ارتفاع درختان گردو، قطر تنه درختان، فاصله از منازل و جاده معنی‌دار (p<0.05) اما کلفتی پوست میوه گردو و فاصله از رودخانه با میزان خسارت ارتباط معنی‌داری نداشتند (p>0.05).