بررسی کارایی برخی از ترکیبات آلی فرار Trichoderma Asperellum در کنترل Botrytis Cinerea، عامل کپک خاکستری توت‌فرنگی

این مطالعه، به‌منظور تعیین کارایی ترکیبات آلی فرار trichoderma asperellum، در بازداری از رشد میسلیوم و جوانه‌زنی کنیدیوم botrytis cinerea و کنترل پوسیدگی بوتریتیسی میوه‌ی توت فرنگی صورت گرفت. کاهش معنی‌داری (01/0p < ) در قطر پرگنه، درصد جوانه‌زنی کنیدیوم و طول لوله‌های تندشی b. cinerea در تیمارهای درمعرض ترکیبات آلی فرار کشت پنج روزه‌ی t. asperellum نسبت به شاهد مشاهده شد. ترکیبات آلی فرار تولید شده از محیط کشت‌های پنج روزه‌ی t. asperellum، وقوع و شدت بیماری پوسیدگی بوتریتیسی میوه‌ی توت فرنگی را نیز به‌میزان معنی‌داری (01/0p < ) کاهش دادند. تکنیک ریزاستخراج فاز جامد همراه با کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی (spme-gc-ms)، برای بررسی الگوی ترکیبات آلی فرار t. asperellum مورد استفاده قرار گرفت. با مقایسه‌ی طیف جرمی با ترکیبات استاندارد موجود در پایگاه داده‌های کتابخانه‌ی nist/epa/nih (nist05) و تفسیر الگوی شکست و یون‌های مولکولی مربوطه، 34 ترکیب آلی فرار منفرد شناسایی شدند. از میان این ترکیبات، شش ترکیب شامل ایزوبوتیریک اسید، 1، 3، 5، 7- سیکلواکتاتتراین، دی متیل سولفید، پارا-منتا-6، 8، دین-2-ال-استات، فنیل اتیل الکل و 1-بوتانول-3-متیل-استات، فراوان‌ترین بودند. ترکیبات سنتز شده‌ی ایزوبوتیریک اسید و دی متیل سولفید به ترتیب با غلظت بازدارندگی %50 (ic50) 5/26 و 10 میکرولیتر بر لیتر، بیشترین تاثیر را در بازداری از رشد میسلیوم و جوانه‌زنی کنیدیوم b. cinerea داشتند.