اثر کایولین فرآوری شده بر آفتاب سوختگی میوه‌های انار

عارضه آفتاب سوختگی و ترکیدگی میوه انار، یکی از عوامل مهم خسارتزای انار در ایران و سایر کشورهای تولید کننده آن است. این عارضه موجب کاهش کمی و کیفی انار می‌گردد. در سال 1389، تاثیر ماده طبیعی کایولین فرآوری شده (سپیدان® wp) به صورت محلول پاشی، در دو منطقه ساوه و گرمسار بر روی ارقام ملس و گلوباریک، در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی بررسی شد. این محلول چهار مرتبه به فواصل 4 تا 5 هفته، در دو غلظت 3 و 5 درصد، در فاصله زمانی خرداد تا شهریور ماه روی درختان پاشیده شد. در زمان برداشت میزان شاخص آفتاب سوختگی و ترکیدگی در میوه‌ها بررسی گردید. میانگین شاخص آفتاب سوختگی میوه‌های انار در تیمارهای شاهد و محلول پاشی شده با کایولین پنج درصد، به ترتیب، 15/4 و 77/1 بدست آمد. در این به ترتیب، حدود 7/44 و 2/4 درصد میوه‌ها دارای آفتاب سوختگی شدید شدند. نتایج بیانگر کاهش ترکیدگی میوه به میزان 64 درصد و افزایش میانگین وزن میوه‌ها به میزان 9 درصد نسبت به شاهد بود. نتایج بررسی میزان کلروفیل برگ و فتوسنتز در درختان شاهد و محلول پاشی شده با کایولین فاقد اختلاف معنی‌دار بود که نشان دهنده عدم تاثیر سو کایولین روی درختان انار می‌باشد. با توجه به نتایج بدست آمده، چهار بار محلول پاشی درختان انار با کایولین فرآوری شده با غلظت پنج درصد، به فواصل 4 تا 5 هفته، می‌تواند خسارت آفتاب سوختگی میوه‌های انار را کاهش دهد.