میزان پارازیتیسم لاروهای سرخرطومی برگ یونجه Hypera Postica(Gyllenhal) توسط پارازیتوئیدهای لارو در کرج

به منظور ارزیابی میزان پارازیتیسم لاروهای سرخرطومی برگ یونجه hypera postica (gyllenhal) توسط زنبورهای پارازیتوئید، بررسی هایی طی سال های 1378 تا 1381 در مزرعه آزمایشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران ( کرج) انجام شد. لاروهای سرخرطومی از اواسط فروردین ماه تا اوایل پاییز به کمک تور حشره گیری از سطح مزرعه یونجه جمع آوری شدند و با نگهداری لاروها در اطاق پرورش تا زمان ظهور پارازیتوئیدها، میزان پارازیتیسم به تفکیک گونه مشخص گردید. برای تفکیک گونه های زنبور از ویژگی های شکل شناسی حشرات کامل و در مورد گونه های bathyplectes از ویژگی های پیله های پارازیتوئید استفاده شد. نتایج نشان داد که زنبور bathyplectes curculionis (thomson) در مقایسه با سایر گونه های مورد بررسی، بیشترین نقش را در مهار آفت ایفا نموده است. توانایی ایجاد دو نسل در سال و بالا بودن میزان فعالیت آن به طوری که در اوج پارازیتیسم توانست تا 3/36 درصد و به طور میانگین حدود 20 درصد از جمعیت میزبان را پارازیته نماید از امتیازات ویژه این گونه به شمار می رود. گونه bathyplectes anurus (thomson) که در این بررسی حداکثر توانست 25 درصد جمعیت میزبان را از بین ببرد، به دلیل یک نسلی بودن و میانگین کمتر پارازیتیسم ( حدود 10 درصد) در درجه بندی اهمیت قرار داشت، هر چند فعالیت این گونه نیز با اوج فعالیت سرخرطومی مصادف بود. گونه oomyzus (=tetrastichus) incertus (ratzeburg) با آنکه در اوج فعالیت توانست تا 30 درصد از جمعیت میزبان خود را پارازیته نماید ولی پایین بودن میانگین پارازیتیسم در دوره بررسی ( کمتر از 15 درصد) و همزمان نبودن دوره فعالیت با اوج جمعیت میزبان، نشان دهنده کارایی پائین این گونه بود. با این وجود چند نسلی بودن، می تواند از امتیازات این گونه محسوب گردد.