یک گزارش جدید از کنه‌های زیر جنسAntennoseius (Antennoseius) (Mesostigmata: Ascidae) از ایران

جنس antennoseius berlese, 1916 دارای حدود 60 گونه‌ی توصیف شده از سراسر جهان است (1). bregetova در سال 1977 این کنه‌ها را به دو زیرجنس vitzthomia thor, 1930 و antennoseius s. str. تقسیم کرد (2). کنه‌های این جنس در خاک و خاک‌برگ، لانه‌ی پستانداران و به صورت مسافر (فورتیک) مرتبط با سوسک‌های خانواده carabidae یافت شده‌اند (3; 4; 5). در بررسی‌های انجام شده روی کنه‌های میان‌ استیگمای خاکزی منطقه‌ی تهران در ماه‌های خرداد و تیر سال 1388 و کنه‌های خاک‌زی مزارع چغندرقند منطقه‌ی داراب از استان فارس در تاریخ 25/9/1384 و نیز کنه‌های خاک‌زی مزارع یونجه اطراف شهر کرمان در تاریخ 14/4/1386، تعدادی نمونه‌ی ماده از کنه‌ی antennoseius (a.) bacatus athias-henriot, 1961 جمع‌آوری و شناسایی شد که این اولین گزارش این گونه از ایران محسوب می‌شود.ویژگی‌های افتراقی این گونه عبارتند از: صفحه‌ی پشتی دو قسمتی و دارای نقوش مشبک و منقوط؛ موهای j1 پهن و مضرس؛ سایر موهای سطح پشتی و تعدادی از موهای ناحیه‌ی شکمی اُپیستوزوما پهن نبوده، اما دارای پرزهای فراوان؛ بقیه‌ی موهای سطح شکمی ایدیوزوما شامل موهای سینه‌ای، جنسی و مخرجی سوزنی شکل و صاف؛ صفحه‌ی پودونوتال دارای 21 جفت مو؛ صفحه‌ی اُپیستونوتال دارای 16 جفت مو به‌ علاوه‌ی سه موی منفرد در بین موهای j1-j4؛ صفحه‌ی شکمی- مخرجی دارای دو جفت مو علاوه بر موهای اطراف مخرجی؛ حاشیه‌ی جلویی تکتوم دندانه‌دار و در ماده‌ی بالغ دارای سه برجستگی پهن و مضرس می‌باشد.