تاثیر کیتوزان و اسیدسالیسیلیک‌ بر واﻛﻨﺶ ﮔﻴﺎه برنج علیه عامل پوسیدگی ریشه و طوقه fusarium fujikuroi

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر کیتوزان و اسیدسالیسیلیک‏ بر پاسخ گیاه برنج در برابر قارچ fusarium fujikuroi، عامل بیماری پوسیدگی ریشه و طوقه انجام شد. به این منظور تاثیر غلظت‎های 200 و 400 پی‎پی‎ام کیتوزان و اسیدسالیسیلیک‏ بر رشد میسلیومی بیمارگر ارزیابی گردید. همچنین صفات زراعی ومیزان فعالیت دو آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در زمان‌های صفر، 24، 48، 96، 144 و 288 ساعت پس از مایه‎زنی با بیمارگر در رقم حساس طارم مطالعه شد. نتایج نشان داد غلظت 400 پی‎پی‎ام اسیدسالیسیلیک‏ و کیتوزان به‌ترتیب با 35.57 و 25.29 درصد، بیشترین بازدارندگی از رشد میسلیومی قارچ را نشان دادند. هر دو تیمار شدت علائم بیماری را به‌طور معنی‎داری نسبت به شاهد کاهش دادند. کمترین مقدار شدت بیماری (به‎ترتیب 37.8 و 41.7 درصد) در غلظت‎های 200 پی‎پی‎اماسیدسالیسیلیک‏ و 400 پی‎پی‎امکیتوزان مشاهده شد. همچنین این دو تیمار، ارتفاع گیاه، طول و حجم ریشه را نسبت به شاهد به‌طور معنی‎داری (p<0.05) افزایش دادند. بیشترین مقدار فعالیت آنزیم پراکسیداز در دو تیمار 200پی‎پی‎ام اسیدسالیسیلیک‏ و 400 پی‎پی‎امکیتوزان  در زمان  96 ساعت پس از مایه‎زنی اندازه‎گیری شد. کمترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز، 48 ساعت پس از آلودگی در غلظت‎های 200 پی‎پی‎اماسیدسالیسیلیک‏ و 400پی‎پی‎ام کیتوزان مشاهده گردید. براساس نتایج این تحقیق، دو ترکیب اسیدسالیسیلیک‏ و کیتوزان ﻣﯽ‏ﺗﻮانند نقش ﻣﻮﺛﺮی در اﻟﻘﺎی ﻣﻘﺎوﻣﺖ و ﮐﺎﻫﺶ ﺷﺪت ﺑﯿﻤﺎری ﻧﺎﺷﯽ از این بیمارگر داشته ﺑﺎﺷند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر کیتوزان و اسیدسالیسیلیک‏ بر پاسخ گیاه برنج در برابر قارچ fusarium fujikuroi، عامل بیماری پوسیدگی ریشه و طوقه انجام شد. به این منظور تاثیر غلظت‎های 200 و 400 پی‎پی‎ام کیتوزان و اسیدسالیسیلیک‏ بر رشد میسلیومی بیمارگر ارزیابی گردید. همچنین صفات زراعی ومیزان فعالیت دو آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در زمان‌های صفر، 24، 48، 96، 144 و 288 ساعت پس از مایه‎زنی با بیمارگر در رقم حساس طارم مطالعه شد. نتایج نشان داد غلظت 400 پی‎پی‎ام اسیدسالیسیلیک‏ و کیتوزان به‌ترتیب با 35.57 و 25.29 درصد، بیشترین بازدارندگی از رشد میسلیومی قارچ را نشان دادند. هر دو تیمار شدت علائم بیماری را به‌طور معنی‎داری نسبت به شاهد کاهش دادند. کمترین مقدار شدت بیماری (به‎ترتیب 37.8 و 41.7 درصد) در غلظت‎های 200 پی‎پی‎ام اسیدسالیسیلیک‏ و 400 پی‎پی‎ام کیتوزان مشاهده شد. همچنین این دو تیمار، ارتفاع گیاه، طول و حجم ریشه را نسبت به شاهد به‌طور معنی‎داری (p<0.05) افزایش دادند. بیشترین مقدار فعالیت آنزیم پراکسیداز در دو تیمار 200پی‎پی‎ام اسیدسالیسیلیک‏ و 400 پی‎پی‎ام کیتوزان  در زمان  96 ساعت پس از مایه‎زنی اندازه‎گیری شد. کمترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز، 48 ساعت پس از آلودگی در غلظت‎های 200 پی‎پی‎ام اسیدسالیسیلیک‏ و 400پی‎پی‎ام کیتوزان مشاهده گردید. براساس نتایج این تحقیق، دو ترکیب اسیدسالیسیلیک‏ و کیتوزان ﻣﯽ‏ﺗﻮانند نقش ﻣﻮﺛﺮی در اﻟﻘﺎی ﻣﻘﺎوﻣﺖ و ﮐﺎﻫﺶ ﺷﺪت ﺑﯿﻤﺎری ﻧﺎﺷﯽ از این بیمارگر داشته ﺑﺎﺷند.

Effect of salicylic acid and chitosan on response of rice against Fusarium fujikuroi the causal agentof rice root and crown rot

This study was carried out to investigate the effect of salicylic acid (sa) and chitosan (chi) on the response of rice to Fusarium fujikuroi, the causal agent of root and crown rot of rice plant. The effect of chitosan and salicylic acid with the concentrations of 200 and 400 ppm on mycelial growth of the pathogen was measured. Furthermore after 0, 24, 48, 72, 96, 144 and 288 hours of inoculation, growth traits of the plant and enzyme activity of peroxidase and catalase were evaluated in rice seedlings of a susceptible cultivar namely Tarom. Salicylic acid and chitosan in 400 ppm had the most mycelial inhibitory effect with 35.57 and 24.29% respectively. Both treatments could significantly reduce disease symptoms; the least disease severity was assessed 37.8 and 41.7 % in 200 and 400 ppm concentration of salicylic acid and chitosan respectively. Sa200 and chi400 pretreatment could significantly (p < /em><0.05) increase the shoot and root length and root volume of seedlings compared to control. The maximum level of peroxidase activity was assessed 96 hours after inoculation in 200 and 400 ppm concentration of salicylic acid and chitosan respectively. The minimum level of catalase activity was assessed 48 hours after inoculation in 200 and 400 ppm concentration of salicylic acid and chitosan respectively. Thus salicylic acid and chitosan could effectively induced systemic resistance in rice resulted in the reduction of disease severity.