اهمیّت نسبی و پراکنش اقلیمی قارچ‌های بیماری‌زای ریشه و طوقه لوبیا در مزارع استان لرستان

پوسیدگی ریشه و طوقه لوبیا یکی از بیماری‌های مهم و اقتصادی این محصول در جهان است. پراکنش و غالبیت نسبی عوامل قارچی پوسیدگی ریشه و طوقه لوبیا در مناطق و اقلیم‌های لوبیاکاری استان لرستان از جمله مزارع شهرستان‌های ازنا، الیگودرز، سلسله، دورود و بروجرد ارزیابی گردید. از نمونه‌برداری‌ها جمعاً تعداد 1164 جدایه با استفاده از محیط کشت عمومی و انتخابی، جداسازی و بیماریزایی گونه‌های عمده روی رقم اختر ارزیابی و اثبات گردید. شناسایی بیمارگرهای غالب براساس ریخت شناسی پرگنه و ویژگی‌های میکروسکوپی انجام و با استفاده از ژن‌های β-tubulin و α-tef1 مورد تایید ملکولی قرار گرفت. فراوانی جدایه‌های قارچی و آزمایش بیماریزایی عوامل قارچی نشان داد که f. solani، با 33.42 درصد ، مهمترین عامل پوسیدگی ریشه لوبیا در استان و پس از آن، f. oxysporum، macrophomina phaseolina و rhizoctonia solani به ترتیب 26.55 ، 15.55 و 7.73 درصد از جدایه‌ها را به خود اختصاص دادند. فراوانی جدایه‌های قارچی در شهرستان‌های سلسله، بروجرد، ازنا ، دورود و الیگودرز به‌ترتیب 24.57، 18.64، 16.58، 15.20 و 8.25 درصد بود. فراوانی جدایه‎های قارچی بدست آمده در مراحل رشد اولیه، گل‌دهی و غلاف‌دهی میزبان لوبیا به‎ترتیب 20.70، 26.37 و 52.92 درصد بود. براساس انطباق اقلیمی مناطق نمونه‌برداری ، بیشترین فراوانی عوامل قارچی در اقلیم نیمه مرطوب معتدل ارزیابی گردید.