>
Fa   |   Ar   |   En
   اثر اسانس و عصاره های گزنه و نعنا فلفلی در جلوگیری از رشد قارچ آسپرژیلوس فلاووس و تولید آفلاتوکسین b1  
   
نویسنده گران اکبر ,صالح نیا بنت الهدی ,علیزاده حمیدرضا ,میرزایی عظیم ,فرزانه محسن
منبع تحقيقات مهندسي كشاورزي - 1394 - دوره : 16 - شماره : 3 - صفحه:67 -78
چکیده    استفاده از اسانس و عصاره های گیاهان دارویی به دلیل داشتن خواص دارویی، ضد قارچی، ضد باکتریایی و آنتی اکسیدانیدر صنایع دارویی، غذایی و خوراک دام رو به پیشرفت است. به منظور ارزیابی اثر دو گیاه دارویی گزنه و نعنا فلفلی در جلوگیری از رشد میسلیومی و کاهش آفلاتوکسین قارچ aspergillus flavus این پژوهش اجرا شد. تاثیر اسانس با غلظت های 5/62، 125، 250، 500 و 1000 میلی گرم در لیتر و عصاره های آبی، اتانولی و اتانولی70 درصد (با غلظت 500، 1000، 2000، 4000 و 6000 میلی گرم در لیتر ( بر کاهش رشد قارچ a. flavus و آفلاتوکسین به روش اختلاط با محیط کشت مایع بررسی شد. میزان آفلاتوکسین با استفاده از کروماتوگرافی لایه نازک با کارایی بالا ارزیابی شد. به کارگیری اسانس نعنا و گزنه در غلظت 1000 میلی گرم در لیتر به ترتیب 40/79 و30/53 درصد کاهش در وزن خشک قارچ و 25/88 و 3/57 درصد کاهش در میزان آفلاتوکسین تولیدی را به دنبال داشت. عصاره های گیاه نعنا فلفلی در کاهش رشد میسلیومی قارچ و آفلاتوکسین کارآمدتر از عصاره های گزنه بودند و بیشترین کاهش وزن خشک قارچ (25/95 درصد) و آفلاتوکسین تولیدی (58/89 درصد) در غلظت 6000 میلی گرم در لیتر عصاره اتانولی نعنا فلفلی دیده شد. از سوی دیگر مشخص شد که اسانس و عصاره های اتانولی و اتانولی 70 درصد هر دو گیاه، قادر به تجزیه قابل توجه آفلاتوکسین b1 محیط نیستند در حالی که عصاره های آبی گزنه و نعنا فلفلی در غلظت 4000 میلی گرم در لیتر به ترتیب 15/87 و 1/56 درصد آفلاتوکسین b1 را کاهش دادند. بنابراین اسانس و عصاره های نعنا فلفلی در مقایسه با اسانس و عصاره های گزنه در کاهش رشد میسلیومی قارچ و آفلاتوکسین تولیدی کارآمدتر هستند. در این تحقیق عصاره آبی گزنه فعالیت تجزیه کنندگی قوی آفلاتوکسین b1 را نشان داد که می تواند کاندیدایی امیدبخش برای کاهش آفلاتوکسین معرفی شود.
کلیدواژه آسپرژیلوس فلاووس ,آفلاتوکسین ,گزنه ,نعنا فلفلی ,aspergillus flavus ,aflatoxin ,mentha piperita ,nettle (urtica dioica l.)
آدرس دانشگاه تهران, دانش آموخته دکتری گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران, ایران, دانشگاه جیرفت, ایران, جیرفت, استادیار گروه گیاه پزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه جیرفت, ایران, دانشگاه تربیت مدرس, دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم دامی دانشگاه تربیت مدرس, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, استادیار گروه کشاورزی پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه شهید بهشتی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved