بهینه سازی مصرف آب و عملکرد برنج در شرایط تنش خشکی (مطالعه موردی: شبکه آبیاری نکوآباد - اصفهان)

مدل شبیه سازی aquacrop که عملکرد محصول را بر اساس آب قابل استفاده تحت شرایط آبیاری کامل و کم آبیاری شبیه سازی می کند، ابزاری ارزشمند برای بهبود مدیریت آب در سطح مزرعه است. به منظور ارزیابی کارکرد این مدل در مزرعه برنج، از داده های یک آزمایش دو ساله برنج رقم زاینده‌رود، در شبکه آبیاری نکوآباد استفاده شده است که خاکی با بافت سنگین دارد و آب آن نسبتاً شور است. تیمارهای آبیاری شامل دو تیمار غرقاب دایم با ارتفاع 35 و 22 میلی متر و یک تیمار متناوب از ارتفاع صفر (حالت اشباع) تا 15 میلی متر بوده است. نتایج نشان می دهد که مدل aquacrop قادر است عملکرد برنج را در تیمار آبیاری کامل و در کم آبیاری های ملایم به خوبی شبیه سازی کند ولی با شدت یافتن کم آبیاری، دقت مدل در برآورد کاهش عملکرد دانه و پوشش سایه انداز کاهش می یابد. جذر میانگین مربعات خطا (rmse)، ضریب توافق ویلموت (d) و ضریب مقادیر باقیمانده (crm) برای مشخصه عملکرد دانه به ترتیب 03/1، 71/0 و 06/0 به دست آمد. مدل مورد مطالعه، عملکرد دانه(y) ، ماده خشک اندام های هوایی (b) و تغییرات پوشش سایه انداز (cc) را به خوبی پیش بینی می‌کند. بهترین منحنی برازش داده شده برای تابع تولید (عملکرد – آب) برای رقم و منطقه مورد نظر یک تابع درجه 2 بود، که در این حالت تابع تولید استخراج شده با ضریب تبیین قابل قبول 91/0 به دست آمد.