بهینه سازی سیستم صفحات مستغرق جهت کنترل رسوب در دهانه های آبگیر رودخانه ها

کنترل رسوب ورودی به آبگیر از رودخانه های آبرفتی از مشکل ترین کارهایی است که مهندسان هیدرولیک با آن مواجه هستند .یکی از راههای کنترل رسوب دردهانه آبگیر ، به کاربردن صفحات مستغرق است . با کارگذاری صفحات مستغرق تحت آرایش و ابعاد مشخص جلو دهانه آبگیر ، مقطع عرضی بستر جلو آبگیر تغییر میکند و عمق جریان افزایش می یابد . در نتیجه ،‌از ورود رسوبات بار بستر و بار معلق به مقدار قابل توجهی کاسته میشود . دراین مطالعه ، تئوری اثر صفحات مستغرق در کنترل رسوب در دهانه برسی شده است. هدف از بهینه سازی به دست آوردن ارایش و ابعادی از سیستم صفحات مستغرق است که عمق جریان جلو دهانه آبگیر ماکزیمم شود تا بهترین نتیجه از به کاربردن صفحات مستغرق به دست آید . برای بهینه سازی ، از روش جهات امکان پذیر استفاده شده است . در این روش ، فاصله طولی ، بین ردیف صفحات مستغرق ، زاویه تلاقی جریان باصفحات ، فاصله عرضی بین صفحات ، ارتفاع آن ،‌و نسبت ارتفاع صفحات به طول صفحات به عنوان متغیر در نظر گرفته شده و نتیجه ی حاصل با محاسبات ادگارد و وانگ مقایسه شده است . که این جواب در مقایسه با محاسبات ادگارد و وانگ نتیجه بهتری را نشان می دهد . نتایج حاصل بیانگر این واقعیت است که برای جلوگیری از ورود رسوبات به داخل هر دهانه آبگیر با مشخص بودن پارامترهای جریان و رسوب رودخانه، ابتدا آرایش و ابعاد سیستم صفحات مستغرق جلو دهانه آبگیر بهینه شود و سپس پارامترهای بهینه شده جهت طراحی سیستم صفحات مستغرق به کاررود تا بهترین نتیجه که همان ماکزیمم کردن عمق جریان جلو دهانه آبگیر است به دست آید .