تاثیر روشهای آبیاری بارانی و نشتی بر جمعیت آفات مکنده در مزارع پنبه در استان گلستان

روشهای آبیاری تحت فشار در جهت افزایش بازدهی مصرف آب درمنطقه گرگان د رحال گسترش است . کاربرد روش های آبیاری بارانی به علت ایجاد هوای مرطوب اطراف آسمانه گیاه در هنگام آبیاری و برخورد قطرات آب به اندامهای هوایی گیاه درمیزان جمعیت آفات مکنده و عوامل بیماریزای قارچی پنبه تاثیرگذار است . برای بررسی این جمعیت آفات مکنده و عوامل بیماریزای قارچی پنبه تاثیر گذار است. برای بررسی این تاثیرات سه قطعه زمین مجزا د رایستگاه تحقیقات هاشم آباد برای سه تیمار آبیاری نشتی، بارانی - کلاسیک نیمه متحرک و آبفشان قرقره ای با کشت رقم ساحل در طی سالهای 76-1375 در نظر گرفته شد. زمانهای آبیاری بر اساس کمبود رطوبت خاک و با استفاده از معادله نفوذ محاسبه گردید. بررسی تغییرات جمعیت آفات مکنده به طور منظم قبل و بعد از هر آبیاری و همچنین تغییرات جمعیت دشمنان طبیعی مهم مانند کفشدوزکها و بالتوریها در روزهای مختلف در طول فصل زراعی مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات دو ساله نشان داد که تراکم آفت شته پنبه در تیمارهای آبیاری بارانی کلاسیک نیمه متحرک و آبفشان قرقره ای به دلیل مساعد شدن شرایط آب و هوایی از لحاظ درجه حرارت و رطوبت ، نسبت به آبیاری نشتی از تراکم نسبی بیشتری برخوردار بوده و تراکم آفت عسلک پنبه در 3 تا 5 روز بعد از آبیاری به علت بالا رفتن رطوبت در آبیاری بارانی کلاسیک نیمه متحرک افزایش یافت . از نظر تراکم سایر آفات مکنده مانند زنجرک، تریپس، سنک قوزه و کنه پنبه اختلاف معنی داری دربین تیمارها مشاهده نگردید. فعالیت دشمنان طبیعی مهم نظیر کفشدوزکها و بالتریها و غیره در آبیاری بارانی کلاسیک نیمه متحرک و آبفشان قرقره ای به علت بالا بودن رطوبت و ریزش آب به صورت قطرات باران بر روی گیاه کاهش یافته و در نتیجه جمعیت آفات پس از آبیاری روبه گسترش نهاد. با استفاده از روشهای بهینه در مصرف آب برای توسعه کشت محصولات زراعی در منطقه می توان جمعیت آفات مکنده را با اعمال روشهای مناسب مبارزه به خوبی مهار نموده و ازخسارت و افزایش جمعیت آنها جلوگیری به عمل آورد.