اثر مواد آلی ، هدایت الکتریکی و نسبت جذب سدیم بر پایداری خاکدانه ها

ویژگی های خاک های تحت اثر املاح و فرایند تخریب ساختمان خاک تاحدی شناخته شده لیکن اثر شرایط شور و سدیمی بودن بر ویژگی های مکانیکی و فیزیکی خاک ها کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. در این پژوهش اثر هدایت الکتریکی(ec) و نسبت جذب سدیم sar)) بر پایداری خاک هایی که مقدار مواد آلی متفاوت دارند در شرایط آزمایشگاهی بررسی شده است. خاک های مورد مطالعه از منطقه دشت ناز ساری تهیه شده و دارای نوع رس یکسان (‌با کانی غالب ایلایت) می باشند. تفاوت عمده خاک ها در مقدار مواد آلی آنها( کربن آلی 2 تا 10 درصد) بوده است .محلول هایی باهدایت الکتریکی و نسبت جذب سدیم معین ( شوری در دو سطح 5/0 و 4 دسی زیمنس بر متر و نسب جذب سدیم در سه سطح صفر، 5 و 15) تیمارهای آزمایش را تشکیل داده اند. نتایج این پژوهش نشان داده است که مقدار پایداری خاکدانه های تر (was) و مقدار پراکنش رس(dc) تابعی از مواد آلی هدایت الکتریکی و نسبت جذب سدیم بوده و با افزایش نسبت جذب سدیم پایداری خاکدانه ها کاهش و مقدار پراکنش رس افزایش یافته است. در نسبت جذب سدیم مشابه تیمارهای با هدایت الکتریکی بالاتر، پراکنش رس کمتری داشته است ترتیب میانگین پایداری خاکدانه ها مطابق با ترتیب مواد آلی خاک ها و به قرار ذیل است: خک بکر بزرگتر از خاک تحت کشت دائم علف بره بزرگتر از خاک تحت کشت فشرده با تناوب های منظم بزرگتر از خاکتحت کشت دائم چمن گندمیتحلیل واریانس میانگین متغیرهای اندازه گیری شده نشان داده است که تفاوت معنی داری در سطح یک درصد میان انواع خاک ها عمق نمونه برداری و تیمارهای هدایت الکتریکی و نسبت جذب سدیم وجود دارد.