کاربرد لوفا در تثبیت سلول های مخمری غیر منعقد شونده

لوفا میوه خشک شده گیاهی از خانواده کدوئیان است که رویش آن در محدوده مناطقی با آب و هوای گرم و مرطوب به ویژه در بخش های شمالی و نیز جنوبی کشور صورت می پذیرد. لوفای ایرانی با داشتن ساختار فیزیکی خاص مانند تخلخل بالا(%75-84) تراکم پایین (039/0-13/0گرم بر سانتی متر مکعب) و نیز برخورداری از مشخصه هایی نظیر پایداری شیمیایی حرارتی و میکروبیولوژیکی می تواند نگاهدارنده و حاملی مناسب برای تثبیت میکروارگانیسم ها به شمار آید ضمن اینکه حفره های موجود در ساختار این حامل با حجم ویژه بالای در محدوده 48/16-2/19 کرن بر سانتی متر مکعب میتواند به عنوان مانعی در تثبیت مناسب سلولهای میکروبی غیرمنعقد شونده باشد. در این تحقیق با استفاده از کیتوسان به عنوان ماده ای کاتیونیک و برخورداری از مشخصه منعقدکنندگی سلولی و در غلظت 8 میلی گرم به ازا هر گرم سلول منعقد شدن 92درصد سلول های مخمر ساکارومیسس سروزیه در مدت زمان یک ساعت میسر گردید. به واقع در این غلظت از کیتوسان تثبیت 60 درصد سلول ها در طی دو ساعت و سی دقیه با میزان تلقیح اولیه سلولی در حد تعیین شده ( 1/0 گرم سلول به ازا هر گرم لوفا) به انجام رسید. در این موقعیت و در تولید اتانول با استفاده از سلول های ساکارومیسس سروزیه تثبیت یافته بر لوفا بهره وری تخمیر در مقایسه با وضعیت استفاده در سلولهای آزاد روندی صعودی داشته و به حد دو برابر افزایش یافته است. از طرفی به منظور پیشگیری از رهایش سلول های تثبیت شده در حین تخمیر کیتوسان در فواصل زمانی مشخص به محلول تخمیری اضافه گردید که ضمن کاهش غلظت سلول های رهاشده به محلول تخمیری در این موقعیت بهره وری تولید اتانول نیز روندی نزولی داشته است. بدین ترتیب این میزان تولید خود در حدود 3/1 برابر بهره بیش از تولید اتانول با استفاده از سلول های آزاد مخمر بوده است.