اثرات تیمارهای قارچ کش ، گرمادرمانی و پوششهای پلی اتیلن بر عمر انباری پرتقال تامسون ناول

استفاده از مواد شیمیایی و آلاینده های زیست محیطی یکی از معضلات جامعه بشری است . محققین برای سلامت انسان ، حفظ محیط زیست و تولید محصولات کشاورزی مرغوب و با کیفیت مطلوب ، روشهای غیر شیمیایی متعدی را برای جایگزینی با روشهای شیمیایی مورد مطالعه و بررسی قرار داده اند . در این تحقیق اثرات تیمارهای مرکب قارچ کش ، پوشش های پلی اتیلن و گرمادرمانی ( curing) بر روی عمر انبارداری پرتقال تامسون ناول مورد مطالعه قرار گرفت . نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که بسته بندی پرتقال با پوشش پلی اتیلن به همراه گرمادرمانی برای کنترل پوسیدگی های پنی سیلیومی و به حداقل رساندن کاهش وزن میوه مفید است . پوشش پلی اتیلن به خوبی از کاهش وزن میوه ها جلوگیری نمود و گرمادرمای به تنهائی سبب کاهش وزن میوه ها نسبت به تیمارهای آزمایشی گردید . میزان کل مواد جامد محلول ( tss) میوه ها در طول دوره انبارداری در بیشتر تیمارها روند کاهشی نشان داد . اسید قابل تیتر ( ta) در تیمارهای مرکبی که در آنها از گرمادرمانی استفاده شده بود در سطح احتمال 1% کاهش یافت گرمادرمانی به تنهایی یه به همراه پوشش پلی اتیلن باعث افزایش نسبت tss/ta شد . در طول دوره انبارداری میزان ویتامین c‌ به طور ثابتی درکلیه تیمارها به جز شاهد افزایش یافت و درتیمارهایی که گرمادرمانی و همچنین همراه با پوشش پلی اتیلن بر روی آنها اعمال شده بود رنگ پوست پرتقالها به طور معنی داری کم رنگ تر گردید . پوشش میوه ها با پلی اتیلن ،‌نرم شدن میوه ها را به تعویق انداخت . کمترین امتیاز طعم مربوط به تیمارهایی بود که در آنها از قارچ کش ، پوشش پلی اتیلن نوع b و گرمادرمانی استفاده به عمل آمده بود لیکن بالاترین امتیاز طعم و مقبولیت کلی به ترتیب برابر 5/66 و 3/70 مربوط به تیمار پوشش پلی اتیلن نوع a‌بود . با توجه به نتایج این تحقیق ،‌استفاده از پوشش پلی اتیلن نوع a به همراه گرمادرمانی در جهت حفظ کیفیت و دوره ماندگاری میوه ها به عنوان جایگزین روشهای شیمیایی توصیه می گردد .