مقایسه روش های مختلف خاک ورزی بر روی عملکرد گندم دیم بعد از برداشت نخود

عملیات خاک ورزی بخش غیر قابل تفکیک در چرخه تولید محصولات زراعی است . هدف از این عملیات زارعی تاثیر گذاری بر روی ویژگیهای فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی خاک ، به گونه ای که شرایط بهینه برای جوانه زنی ، توسعه ریشه و رشد گیاه فراهم گردد می باشد علاوه بر موارد مذکور عملیات خاک ورزی بایستی با هدف حفاظت خاک به خصوص در زارعت دیم وبهبود آن به عنوان محیطی برای رشد گیاه برای عملکرد بیشتر در درازمدت باشد .با توجه به موارد بالا این تحقیق به منظور بررسی و مقایسه روش های مختلف خاک ورزی و کاشت گندم پس از برداشت نخود بر روی خواص فیزیکی خاک و عملکرد محصول گندم به صورت طرح اماری کامل تصادفی با 9 تیمار و سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم - مراغه به مدت 3 سال زراعی (1380-1377) به مرحله اجرا گذاشته شد بر اساس نتایج تجزیه آماری مرکب ، بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار گاو آهن قلمی + دیسک + کاشت با خطی کار با میانگین 1/1 تن در هکتار و کمترین عملکرد مربوط به تیمار بذر پاشی دستی + پوشانیدن بذر توسط دیسک قبل از بارندگی با میانگین 615/0 تن در هکتار بوده ، واختلاف بین میانگین عملکرد تیمارها معنی دار بوده است . با توجه به نتایج حاصله تعداد سنبله د ر واحد سطح به عنوان یک عامل اصلی در افزایش عملکرد نسبت به سایر صفات موثر بوده است . از نظر میزان رطوبت و جرم مخصوص ظاهری خاک در مراحل مختلف رشد گیاه ، اختلاف بین میانگین تیمارها معنی دار بوده و در مراحل مذکور درصد رطوبت خاک در تیمارهایی با کاربرد گاو‌آهن قلمی بیش از سایر تیمارهای مورد آزمون بوده است .