روش مناسب خاک ورزی در کشت نشایی پیاز

کشت پیاز بروش مرسوم در آذربایجان شرقی ، بعلت استفاده از ماسه جهت کمک به جوانه زنی بذر پیاز باعث از بین رفتن حاصلخیزی خاک در دراز مدت میگردد یکی از راههاییکه باعث حذف ماسه دهی و کاهش هزینه تولید می شود استفاده از روش کشت نشایی پیاز میباشد از طرفی پیاز با داشتن ریشه کوتاه و سطحی باید در خاکی کاشته شود که از حیث مواد غذایی و آلی غنی بوده و برای رشد بهتر غده از نظر ساختمان فیزیکی نرم و سبک و عاری از کلوخ باشد لذا در این تحقیق روشهای مختلف خاک ورزی در جهت تهیه بستری نرم و افزایش مواد آلی در لایه سطحی خاک ، در شرایط آب و هوایی نیمه خشک و خاک لومی مورد آزمایش قرار گرفت .آزمون مورد استفاده از نوع کرتهای خرد شده اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار بود . کرتهای اصلی مربوط به خاک ورزی اولیه در پاییز، عبارت بودند از : 1- شخم با گاو آهن برگرداندار به عمق 25 سانتی متر 2- شخم با گاو آهن قلمی به عمق 15 سانتی متر 3- دیسک زدن به عمق 10 سانتی متر . کرتهای فرعی مربوط به خاک ورزی ثانویه قبل از کاشت بود که به دو روش دیسک زدن و استفاده از راتیواتور به عمق 10-8 سانتی متر انجام گرفت . در طی انجام آزمایش بعضی خصوصیات فیزیکی خاک و میزان مواد آلی و بقایای گیاهی در عمقها و مراحل مختلف کار و همچنین میزان استقرار بوته و عملکرد محصول اندازه گیری و مورد تجزیه آماری قرار گرفت.یافته های این تحقیق نشان داد که گاو آهن برگرداندار بیشترین تاثیر در مدفون ساختن بقایای گیاهی داشت و چنانچه متعاقب آن از یکی از ادوات هرس بشقابی یا رتیواتور استفاده شود ، درصد قابلی از بقایای گیاهی در لایه سطحی و زیرین خاک قرار می گیرد . گاو آهن قلمی کمترین تاثیر را در زیر خاک کردن بقایای گیاهی داشته است . از حاصل یافته ها و کاوش در این تحقیق توصیه هایی در زمینه استفاده از گاو آهن قلمی برای ذخیره مواد آلی و رطوبت از گاو آهن برگردان دار برای مهار علفهای هرز و مدفون کردن بقایای گیاهی در خاک ورزی ثانویه به عمل آمده است . همچنین در تمامی تیمارها تا عمق 10-8 سانتی متری تاثیر راتیواتور نسبت به هرس بشقابی در نرمسازی خاک بیشتر بود.