تعیین ضریب خود پالایی رودخانه کر

با عنایت به مصرف عمده آب رودخانه کر جهت آبیاری اراضی کشاورزی در استان فارس و همچنین ورود پسابهای صنعتی کشاورزی و شهری به این منبع تحقیقی در زمینه تغییرات غلظت اکسیژن محلول در طول مسیر رودخانه کر از بند امیر تا دریاچه بختگان و تعیین شرایط کیفی آن به خصوص در دوره بحرانی صورت پذیرفت. با توجه به اینکه منابع آلاینده صنعتی در بالادست بند امیر واقع شده و همچنین آلاینده های کشاورزی و شهری از طریق زهکش آهوچر به رودخانه وارد می شوند، تعداد 11 ایستگاه نمونه برداری در پایین دست بند امیر با در نظر گرفتن امکان دسترسی به آنها انتخاب گردید. اکثر ایستگاه های منتخب در پایین دست بندهای انحرافی احداث شده برای مصارف کشاورزی قرار داشتند. در هر ایستگاه دو نمونه جهت تعیین اکسیژن برای مصارف کشاورزی قرار داشتند. در هر ایستگاه دو نمونه جهت تعیین اکسیژن محلول (do) در بطریهای مخصوص و یک نمونه برای اندازه گیری اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی هفت روزه (bod7) و سایر پارامترهای مدنظر(...,ph,tds) در ظروف پلاستیکی پنج لیتری برداشته می شد و میزان اکسیژن محلول آب و تغییرات آن در طول مسیر مورد مطالعه و نیز عوامل موثر بر کاهش و افزایش آن با استفاده از مدلی رایانه ای به نام qualkor که به زبان visual basic تدوین گردید مورد محاسبه و بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی ها در قالب منحنی های افت اکسیژن ارائه شده است که برای رودخانه کر در دو وضعیت جداگانه( شرایط تحت مطالعه و شرایط بحرانی) عملی گردید. در شرایط تحت مطالعه اکسیژن محلول رودخانه کر در طول مسیر از چهار میلی گرم در لیتر( حد استاندارد برای بقای آبزیان) کمتر نشده ولی در شرایط بحرانی به جز در ایستگاه اول در سایر ایستگاه ها مقدار آن از حد استاندارد کمتر می باشد و حتی در فاصله بین ایستگاه های دوم تا چهارم ( حدود 53 کیلومتر) به صفر می رسد. در نتیجه زندگی آبزیان در این شرایط در معرض خطرات جدی قرار می گیرد.