بررسی نظام جغرافیایی - سیاسی ناحیه ای و امکان سنجی آن در ایران

نقش ویژه جغرافیای سیاسی ، سازماندهی فضا در سطح ملی ، ناحیه و محلی است . در مورد ایران ، چگونگی سازماندهی سیاسی فضای درون کشوری ، در مرحله نخست از ویژگیهای جغرافیای آن تاثیر می پذیرد و در مرحله بعد ،‌ تابع نوع نظام سیاسی حاکم بر این کشور است .بررسی فضای جغرافیایی کشور ایران ،‌ ویژگیهایی مانند تکثر ،‌ تنوع و تعدد کارکردهای محیطی و عملکردهای گروههای انسانی را نمایان می سازد . این مسئله منجر به شکل گیری حوزه فرهنگ های متعددی در درون این فضا شده که یکپارچگی سرزمینی و وحدت ملی را با مشکل روبرو می سازد . برای رفع این مشکل بنظر می رسد که نظام سیاسی ناحیه ای که هم اکنون در کشورهای دیگر مورد استفاده قرار می گیرد ، ضمن هدف قرار دادن وحدت ملی ، موجبات مشارکت تمامی آحاد را در یک روند تعاملی برای توسعه سیاسی فراهم می سازد .در نظام سیاسی ناحیه ای ضمن حفظ اقتدار دولت مرکزی ، با اعطای پاره ای اختیارات محلی ،‌ مشخص و نسبی به واحدهای درون کشوری استانها ، گروههای قومی مختلف می توانند در برخی امور مربوط به محل خویش فارغ از دخالت مستقیم دولت مرکزی تصمیم گیر و مجری باشند . هر چند در امور حساس و ملی تابع نظرات و تصمیمات دولت مرکزی باقی می مانند .