پهنه بندی پتانسیل سیل خیزی حوضه آبریز مردق چای (آذربایجان شرقی)

سیل یکی از پدیده های موجود در طبیعت بوده که انسان از دیر باز شاهد وقوع آن می باشد. در ایران به دلیل وسعت زیاد، اقلیم متعدد، تراکم زمانی و مکانی بارش ها در اکثر حوضه های آبریز، همه ساله شاهد سیلاب های عظیمی در بیشتر مناطق کشور می باشیم. در این پژوهش به برآورد ضریب رواناب و حداکثر دبی سیل، شناخت عوامل و عناصر موثر در سیل خیزی، پهنه بندی مناطق براساس شدت پتانسیل سیل خیزی حوضه آبریز پرداخته شده است. در حوضه آبریز مردق چای برای برآورد مقدار رواناب از روش شماره منحنی (cn)، سازمان حفاظت خاک آمریکا (scs) که در سال 1954، روشی را برای محاسبه بارش مازاد ارایه نمود استفاده گردید. این روش معمول ترین روش پیش بینی حجم رواناب است. برای این منظور ابتدا داده ها و اطلاعات مورد نیاز شامل آمار وضعیت اقلیم منطقه، تصاویر ماهواره ای جمع آوری و وارد سیستم اطلاعاتی (gis) گردید. با تلفیق این داده ها و اطلاعات، براساس روش (scs) نقشه (cn) حوضه، میزان نفوذ (s)، مقدار رواناب (q) تهیه شد. در نهایت با استفاده از مدل وزنی و با تلفیق نقشه های میزان بارندگی منطقه، گروه های هیدرولوژیک خاک، شیب، کاربری زمین و... نقشه پهنه بندی پتانسیل سیل خیزی سالانه حوضه با دوره بازگشت های مختلف تهیه گردید. بنابراین با استفاده از این نقشه ها می توان راهکارهایی جهت مقابله با بحران های آبی و همچنین کنترل سیلاب ها در حوضه آبربز ارایه نمود.