تعیین و تحلیل سطوح توسعه یافتگی نواحی روستایی شهرستان چالدران

شناخت و بررسی امکانات و تنگناهای های موجود اولین گام اساسی در فرایند برنامه ریزی توسعه نواحی روستایی به شمار می رود. در این راستا، تعیین و تحلیل سطوح توسعه یافتگی دهستان ها از اهمیت خاصی برخوردار می باشد که اغلب با استفاده از روش های کمی صورت می گیرد. هدف کلی این مقاله، تعیین و تحلیل سطوح توسعه یافتگی دهستان های شهرستان چالدران واقع در شمال غرب استان آذربایجان غربی می باشد. به این منظور، از 38 متغیر در قالب شاخص های جمعیتی، آموزشی ـ فرهنگی، زیربنایی ـ کالبدی، بهداشتی ـ درمانی، اداری ـ خدماتی و اقتصادی در سطح دهستان های شهرستان بهره گیری شده و با استفاده از مدل موریس و روش ضریب اختلاف به تحلیل و بررسی آنها اقدام شده است. در نهایت نتایج سطح بندی دهستان ها به تفکیک کلیه شاخص ها با استفاده از نرم افزار arcgis، به صورت نقشه ارایه گردیده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که از مجموع 5 دهستان این شهرستان هیچ دهستانی در سطح توسعه یافته نبوده و 4 دهستان در سطح در حال توسعه و یک دهستان نیز در سطح کمتر توسعه یافته قرار دارند. از نظر نحوه توزیع امکانات و خدمات، شاخص زیربنایی- کالبدی دارای کمترین و شاخص آموزشی- فرهنگی دارای بیشترین میزان تعادل و برابری بوده است.