مکانیابی سایت های اسکان موقت با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی (Fahp)؛ مطالعه موردی منطقه 16 تهران

اسکان موقت به عنوان یکی از متداول ترین شـیوه های تامین مسکن افـراد بی خانمان به حساب می آید که در چرخه تامین سرپناه پس از سانحه، بلافاصله پس از تامین سرپناه اضطراری و پیش از عملیات بازسازی مطرح می گردد. این شیوه از سکونت گرچه در یک برهه زمانی خاص مطرح شده و با گذر زمان کارکرد اصلی خود را از دست می دهد، اما فرآیند مکان گزینی آن بسیار حایز اهمیت می باشد. این مقاله که با هدف مکانیابی سایت های اسکان موقت در منطقه 16 تهران تدوین گردیده است در ابتدا با بررسی و مطالعه ادبیات مسکن و سکونتگاه موقت، 24 شاخص تاثیرگذار بر مکانیابی سایت های اسکان موقت را شناسایی نموده و ضرایب اهمیت هر یک از این 24 شاخص را با بهره گیری از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی (fahp) مورد سنجش قرار داده است. و سپس از طریق همپوشانی لایه های اطلاعاتی (overlay) و اعمال این ضرایب در محیط نرم افزار gis مرجح ترین مکان ها را متناسب با هدف، شناسایی نموده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که از میان شاخص های مطالعه شده؛ 5 شاخص مالکیت، مدت زمان بهره برداری از فضا به عنوان اسکان موقت، دسترسی به شریان های اصلی، دسترسی به شبکه گاز و کاربری وضع موجود بیشترین و 3 شاخص میزان مجاورت با حریم معابر و محورهای ارتباطی، دوری از آلاینده های صوتی و مراکز جمع آوری زباله کمترین میزان اهمیت را در فرآیند گزینش مکان برای سکونت دهی افراد بی خانمان در حوزه تصمیم گیری از منظر برنامه ریزان به خود اختصاص می دهند، در ضمن باتوجه به روش و شاخص های گزینش شده، دو بوستان بعثت و بهمن مناسب ترین مکان برای استقرار سایت های اسکان موقت شناسایی گردیده اند.