ارزیابی کارایی شبکه منطقه ای تولید و جمع آوری شیر در بخش مرکزی شهرستان هشترود با استفاده از Gis

پیوندهای روستایی-شهری باعث شکل گیری شبکه های ناحیه ای میان سکونتگاه های روستایی و نواحی شهری بشمار می آیند. این شبکه ها زمینه ساز استخراج مازاد محصولات کشاورزی به طرف نقاط شهری و بازارهای مصرف است. پیوند نقاط روستایی با صنایع فرآوری مواد لبنی از طریق واحد ها و عوامل جمع-آوری شیر ایجاد می گردد، و زمینه شکل گیری شبکه های تولید و جمع آوری شیر را فراهم می کند و باعث اتصال عملکرد نواحی کشاورزی با صنایع شهری است. این تحقیق با هدف ارزیابی کارایی تولید و جمع-آوری شیر با تاکید بر پیوندهای روستایی-شهری انجام گرفته است. برای بررسی این موضوع از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی استفاده شده است و برای گردآوری اطلاعات از دو روش اسنادی و پیمایش میدانی بهره گرفته شد. برای مکانیابی ایستگاه های جدید و بهینه سازی شبکه از مدل پتانسیل اقتصادی و مدل حمل و استفاده شده است. نتاج تحقیق بیانگر آن است که پیش نیاز اساسی برای توسعه فعالیت-های لبنی ایجاد زیر ساخت ها و امکانات برای جمع آوری، فرآوری و بازاریابی محصولات لبنی می باشد. لذا با توجه به حجم تولید و ظرفیت ایستگاه های موجود برای کاهش هزینه ها و رعایت فاصله استاندارد مسافت طی شده شیر از زمان دوشش تا نزدیک ترین مرکز جمع آوری و تبعات آن ایستگاه جدیدی در شرق شهرستان مکان یابی و تغییرات لازم دروضع موجود شبکه از طریق تغییر یال های انتقال جریان ها به گره-ها اعمال گردید.