بررسی و ارزیابی خدمات مراکز بهداشتی– درمانی شهر زابل با استفاده از مدل Topsis

خدمات مراکز بهداشتی - درمانی در سطح شهرها با سلامت و پیشرفت جوامع شهری ارتباط مستقیم دارد. افراد جامعه در سنین مختلف احتیاجات بهداشتی متفاوتی دارند و تامین این نیازها در چارچوب ارایه مطلوب خدمات مراکز بهداشتی- درمانی امکان پذیر می باشد. بنابراین ارزیابی خدمات بهداشتی و درمانی در ابعاد مختلف کمی و کیفی ضرورت پیدا می نماید. در این جهت، تعیین اولویت ها بر اساس روش های علمی می تواند راه‌گشایی حل مسایل خدمات بهداشتی - درمانی گردد. از این رو، هدف پژوهش حاضر، بررسی و ارزیابی خدمات مراکز بهداشتی- درمانی در سطح شهر زابل با استفاده از مدل topsis است. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و بررسی های میدانی می باشد. محدوده مورد مطالعه شامل مراکز بهداشتی- درمانی شهر زابل است، که به مراکز بهداشتی- درمانی روستایی و پایگاه های بهداشت شهر نیز خدمات ارایه می کند. داده ها و اطلاعات مربوط به مراکز و همچنین ارزیابی معیارهای مختلف آن با مراجعه مستقیم به مراکز بهداشتی- درمانی و نظر خواهی از مسیولین آن و شهروندان، در قالب پرسشنامه جمع آوری و مورد استفاده قرار گرفتند. مراکز مورد نظر با توجه به 6 معیار کمی و کیفی (قابلیت توسعه در آینده، تعداد امکانات، تعداد کارکنان، سهولت دسترسی، شعاع خدمات رسانی، نحوه توزیع مراکز بهداشتی در سطح شهر بر اساس جمعیت تحت پوشش) با مدل topsisمورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از مدل topsis، سلسله مراتب و اولویت-بندی مراکز بهداشتی - درمانی را در سطح شهر زابل به این صورت a1 > a3 > a2 > a4 نشان می دهد. بنابراینa1 (ولیعصر) در رتبه 1، a2 (امام رضا) در رتبه 3، a3 (حضرت رسول) در رتبه 2، و a4 (پایگاه المهدی) در رتبه 4 قرار می گیرد